Ο Ευρωπαϊκός μετεωρολογικός δορυφόρος Meteosat – 11, κινούμενος σε γεωσύχρονη τροχιά παρέχει «εικόνες» της Ελληνικής επικράτειας κάθε 15 λεπτά της ώρας. Με τη χρήση αυτών των «εικόνων» και εξειδικευμένων αλγορίθμων σε συνδυασμό με τις καταγραφές του συστήματος εντοπισμού κεραυνικών χτυπημάτων «ΖΕΥΣ» του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, μπορούμε να έχουμε μια ακόμη πληρέστερη εικόνα της καταιγίδας που έπληξε το βράδυ της Τετάρτης 10/07/2019 τη Χαλκιδική.
Στο επίκεντρο της υπερκυττρικής καταιγίδας ήταν η νοτιοδυτική Χαλκιδική και η χερσόνησος της Κασσάνδρας. Όπως φαίνεται στον Χάρτη 1, στις 10:30 το βράδυ ώρα Ελλάδος το καταιγιδοφόρο νέφος ήταν ιδιαίτερα εκτεταμένο (κόκκινες αποχρώσεις), ενώ η κεραυνική δραστηριότητα ήταν εξαιρετικά ισχυρή, με πολλές δεκάδες κεραυνούς να πλήττουν την Κασσάνδρα. Παράλληλα (Χάρτης 2), η κορυφή της καταιγίδας ξεπέρασε το επίπεδο της Τροπόπαυσης, φτάνοντας σε ύψη πάνω από 12.5 χιλιόμετρα.
Χάρτης 1. Καταγιδοφόρα νέφη και κεραυνική δραστηριότητα
Χάρτης 2. Νέφη που ξεπερνούν το επίπεδο της τροπόπαυσης
Καταιγίδες τόσο μεγάλης οριζόντιας και κατακόρυφης ανάπτυξης και έντονης κεραυνικής δραστηριότητας, συνδέονται με ισχυρότατους ανέμους και καταστροφικά αποτελέσματα, όπως αυτά που δυστυχώς έζησε η Χαλκιδική το βράδυ της Τετάρτης 10/07/2019.
Παρά το γεγονός ότι οι θερινές καταιγίδες και τα νυκτερινά “μπουρίνια” είναι συνηθισμένα στα βόρεια τμήματα της χώρα μας, τα φαινόμενα που εκδηλώθηκαν την Τετάρτη χαρακτηρίζονται ως ακραία, καθώς συμβαίνουν με χαμηλή επαναληψιμότητα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ανάλογα φαινόμενα έπληξαν την Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα στις 20-21 Ιουλίου 1983, με αποτέλεσμα εκτεταμένες καταστροφές και το θάνατο 9 ανθρώπων σε Θεσσαλονίκη και Καβάλα.
Σύνταξη άρθρου: Α. Καραγιαννίδης, Κ. Λαγουβάρδος
