Άλλο ένα «όπλο» στα χέρια τους έχουν από χθες οι οργανώσεις και οι φορείς κατά της ανεξέλεγκτης προώθησης τροφίμων και ζωοτροφών που περιέχουν μεταλλαγμένα συστατικά, καθώς το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε ότι οι αποφάσεις έγκρισής τους για διάθεση στην αγορά εμπίπτουν στο Περιβαλλοντικό Δίκαιο σε εφαρμογή του Κανονισμού Aarhus (2006).
Ο εν λόγω κανονισμός έχει εκδοθεί βάσει της ομώνυμης σύμβασης και συνδέεται με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη των αποφάσεων και την πρόσβαση στη Δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα.
Το δικαστήριο ακύρωσε απόφαση της Επιτροπής (Νοέμβριος 2016) η οποία απέρριψε αίτημα της οργάνωσης TestBioTech να επανεξετάσει αποφάσεις της με τις οποίες ενέκρινε τη διάθεση στην αγορά προϊόντων που περιέχουν, αποτελούνται ή παράγονται από γενετικά τροποποιημένη σόγια.
Προηγουμένως, οι ενδιαφερόμενες εταιρείες Pioneer Overseas και Monsanto Europe, μεταξύ του 2007 και του 2010, είχαν υποβάλει σχετικά αιτήματα και η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) έκρινε ότι «η γενετικώς τροποποιημένη σόγια ήταν, στο πλαίσιο των προβλεπόμενων χρήσεών της, εξίσου ασφαλής με τη μη γενετικώς τροποποιημένη σόγια όσον αφορά τις πιθανές επιπτώσεις της στην υγεία των ανθρώπων και των ζώων ή στο περιβάλλον».
Με τη θετική γνωμοδότηση της EFSA, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με αποφάσεις της 24ης Απριλίου 2015, έδωσε το πράσινο φως για την κυκλοφορία των προϊόντων με γενετικά τροποποιημένη σόγια.
Η Μη Κυβερνητική Οργάνωση, στις αρχές του 2016, προσφεύγει στο Δικαστήριο με βασικό επιχείρημα ότι «οι αποφάσεις έγκρισης για διάθεση στην αγορά, οι οποίες εκδόθηκαν βάσει του κανονισμού της Ένωσης για τα γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα και τις γενετικώς τροποποιημένες ζωοτροφές, αποτελούν πράξεις που εμπίπτουν στο δίκαιο του περιβάλλοντος, κατά την έννοια του Κανονισμού Aarhus, και ότι ο αντίκτυπος των Γενετικά Τροποποιημένων Οργανισμών στην κατάσταση της ανθρώπινης υγείας είναι ζήτημα υγείας που συνδέεται με την κατάσταση του περιβάλλοντος».
Με τη χθεσινή απόφασή του το δικαστήριο αποφαίνεται ότι το Δίκαιο του Περιβάλλοντος κατά την έννοια του Κανονισμού Aarhus «καλύπτει κάθε νομοθετική διάταξη της Ένωσης που ρυθμίζει τους ΓΤΟ προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος για την υγεία των ανθρώπων ή των ζώων που οφείλεται στους ΓΤΟ ή σε περιβαλλοντικούς παράγοντες που μπορούν να έχουν αντίκτυπο στους ΓΤΟ κατά την καλλιέργεια ή την εκτροφή τους στο φυσικό περιβάλλον».
Διευκρινίζει δε ότι αυτό ισχύει αδιακρίτως και για τις περιπτώσεις όπου οι ΓΤΟ δεν καλλιεργήθηκαν εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πηγή: Αυγή
