Δώδεκα χρόνια μετά τις μυθιστορηματικές συλλήψεις και τρία χρόνια μετά τις καταδίκες από το Εφετείο, ένα πρόσωπο από το πολιτικό-επιχειρηματικό παρελθόν της Θεσσαλονίκης, που πολλοί θα ήθελαν να ξεχάσουν, ένας «γαλάζιος κουμπάρος», έρχεται πάλι στην επικαιρότητα, αυτή τη φορά ως μεσολαβητής επενδυτών στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Οπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της Εφημερίδας των Συντακτών αφορμή για την επανεμφάνιση του Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη είναι η ενοικίαση από ιταλική εταιρεία εμπορίας σιτηρών του μεγάλου σιλό του ΟΛΘ για περίοδο 34-36 μηνών έναντι μηνιαίου μισθώματος 6.862,14 ευρώ, αλλά και επένδυση από μέρους των Ιταλών του ποσού των 250 χιλιάδων ευρώ προκειμένου να καταστεί το σιλό λειτουργικό αφού ήταν ανενεργό για περίπου 5 χρόνια.
Ο Αντρέα Νικολέτι, ιδιοκτήτης της ιταλικής εταιρείας EUROCEREALI, σε δηλώσεις του σε ιταλικά μίντια σχεδόν κομπάζει, λέγοντας ότι «είμαστε η μοναδική ιταλική εταιρεία που έχει μια ιδιωτική αποβάθρα με ιδιωτικό αποθηκευτικό χώρο στο εξωτερικό και σε μία ελεύθερη ζώνη».
Το σιλό, χωρητικότητας 20.000 τόνων και 45 «κελιών», θα επιτρέψει στην εταιρεία να διακινεί δημητριακά (150 χιλιάδες τόνους) σε όλη τη Μεσόγειο, στα ευρωπαϊκά ή αφρικανικά παράλια, και αναμένεται να φέρει έσοδα και κίνηση στο λιμάνι.
Επεσαν απ’ τα σύννεφα…
Οσο για τον κ. Κωνσταντινίδη, το όνομά του δεν αναφερόταν στην εισήγηση της αρμόδιας διεύθυνσης στο Δ.Σ. του ΟΛΘ, αλλά αναφερόταν ως συνεργάτης στην επιστολή της ιταλικής εταιρείας και, επιπλέον, οριζόταν ως φορολογικός αντιπρόσωπος και εποπτεύων της σύμβασης.
Πάντως, στελέχη και μέλη του Δ.Σ. του ΟΛΘ, που ρωτήθηκαν από την «Εφ.Συν.», μάλλον έπεσαν από τα σύννεφα και σίγουρα δεν έκρυψαν την αμηχανία τους, ενώ άλλοι διέψευσαν ότι υπήρξε οποιαδήποτε επαφή μελών του συμβουλίου με τον συγκεκριμένο επιχειρηματία.
Τουλάχιστον δεν έκρυψαν ότι γνώριζαν τον βίο και την πολιτεία του Κωνσταντινίδη.
Ο οποίος Κωνσταντινίδης φαίνεται ότι δύο χρόνια μετά την καταδίκη του από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση για εκβίαση και τρία χρόνια για δωροδοκία (ποινή που είχε ανασταλτικό χαρακτήρα κι έτσι αφέθηκε ελεύθερος ύστερα από καταβολή ποσού μόλις 10.000 ευρώ) επανέρχεται στη δραστηριότητα, και μάλιστα σε έναν επιχειρηματικό χώρο από τον οποίο προέρχεται, το εμπόριο σιτηρών.
Η καταδίκη του αφορούσε το σκάνδαλο των «γαλάζιων κουμπάρων», για το οποίο καταδικάστηκαν ακόμη ο Π. Αδαμόπουλος, γενικός διευθυντής το 2005 της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού, και ο Π. Αναγνωστόπουλος, γνωστός και ως «Πανάγος», όλοι στελέχη της Ν.Δ.
Η κατηγορία ήταν ότι είχαν απαιτήσει «φακελάκι» από τους εκπροσώπους της ΜΕΒΓΑΛ, που ισοδυναμούσε με το 10% του συνολικού προστίμου των 24,5 εκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή 2,4 εκατομμύρια ευρώ, με το οποίο απειλούνταν η εταιρεία για συμμετοχή στο καρτέλ γάλακτος.
Ο Κωνσταντινίδης είχε συλληφθεί επ’ αυτοφώρω, ενώ παραλάμβανε προσημειωμένα χαρτονομίσματα 200.000 ευρώ.
Αυτή πάντως δεν είναι η μοναδική υπόθεση με την οποία ήρθε στην επικαιρότητα, αφού το 2006 ήταν αντιπρόσωπος άλλου Ιταλού μεγαλεμπόρου, του Φ. Καζόλι, ο οποίος με τη σειρά του συνελήφθη γιατί προωθούσε σιτηρά με καρκινογόνες ουσίες στην αγορά.
Είχε και κάποιες περιπέτειες με συνεταιρισμούς στο Κιλκίς και τι Σέρρες, ακόμη και με… έναν τηλεοπτικό σταθμό, για να συμπληρωθεί το παζλ και τα χρώματα αυτού που ονομάστηκε στη χώρα διαπλοκή.
Ηταν και αντιπρόσωπος της γαλλικής εταιρίας «SOUFFLE» (Σουφλέ), η οποία ήταν χρήστης υπηρεσιών του… ΟΛΘ και (δούλεψε μαζί με τον «Πανάγο» που ήταν εκτελωνιστής) η οποία τον απομάκρυνε λόγω καταγγελιών για ατασθαλίες.
