Η Μάρα Ζαχαρέα προανήγγειλε με το γνωστό -ενοχλητικό- στόμφο της στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Star σήμερα το ρεπορτάζ για τις «φυλές του κοινωνικού μερίσματος» παίρνοντας τη σκυτάλη από τον Alpha και τις ιστοσελίδες που ανέδειξαν το τεράστιο σκάνδαλο ότι δόθηκε οικονομική ενίσχυση και σε αλλοδαπούς που έχουν κάνει φορολογική δήλωση και πληρούν τα κριτήρια για το έκτακτο βοήθημα – μικρό αλλά πολύτιμο για πολλούς.
Το έθεσε σωστά ο Δ. Παπαδημούλης, όντως «μυρίζει ρατσισμό» αυτή η συζήτηση, και δυστυχώς είναι πολύ εύκολο να παρασύρει στον κατήφορο του μίσους όσους δεν επεξεργάζονται και τόσο αυτά που ακούνε στα «έγκυρα» και «αντικειμενικά» δελτία ειδήσεων με πρωταγωνιστές γραβατωμένους και σοβαρούς παρουσιαστές ή υπερβολικά βαμμένες παρουσιάστριες.
Σοκαρίστηκαν όλοι που ένα 10% των δικαιούχων ήταν αλλοδαποί –για να γίνει πιο εντυπωσιακό ανέφεραν και ότι πρόκειται για 172 υπηκοότητες- αλλά ξέχασαν να διευκρινίσουν ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι ζουν νόμιμα στη χώρα, πληρώνουν φόρους και επομένως δεν γίνεται και δεν πρέπει να εξαιρούνται από οποιαδήποτε παροχή του κράτους που αποσκοπεί στην ανακούφιση των οικονομικά αδυνάτων.
Η φτώχεια δεν έχει ούτε χρώμα ούτε φυλή, οι ανάγκες που δεν καλύπτονται είναι ίδιες σε όλα τα νοικοκυριά, ανεξάρτητα από τη γλώσσα που μιλιέται, το κράτος έχει τις ίδιες υποχρεώσεις απέναντι σε όλους τους νόμιμους πολίτες του.
Βέβαια, όταν έχεις ακούσει τον ίδιο τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δηλώνει «δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες, είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση», δεν πρέπει να εκπλήσσεσαι που ο αντιπρόεδρος του κόμματος Αδωνις Γεωργιάδης έκανε retweet τη σχετική είδηση. Μπορεί εκεί στη Νέα Δημοκρατία να θεωρούν φυσική την εξαίρεση των φτωχών αλλοδαπών από την κοινωνική πολιτική και τη θέσπιση μερίσματος «μόνο για Ελληνες».
Και ίσως πιστεύουν, όπως και οι γείτονές τους στα έδρανα του Κοινοβουλίου, ότι θα έπρεπε να υπάρχουν συσσίτια μόνο για Ελληνες, οικογενειακά επιδόματα μόνο για Ελληνες, κοινωνικά μερίσματα μόνο για Ελληνες, φορολοταρίες μόνο για Ελληνες.
Μόνο θλιβερή μπορεί να χαρακτηριστεί αυτή η συζήτηση, που αποκάλυψε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, εκτός από τον γνήσιο ρατσισμό πολιτικών και ΜΜΕ, ότι περισσεύει η υποκρισία: τη μια στιγμή δήθεν συγκινούνται με τους αναξιοπαθούντες, παρουσιάζοντας δακρύβρεχτα ρεπορτάζ «γι’ αυτούς που δεν έχουν όσα εμείς αυτές τις άγιες μέρες», και την άλλη χύνουν δηλητήριο για αυτήν την ελάχιστη εφάπαξ βοήθεια που τους προσφέρθηκε από το κράτος.
