Με τις τροπολογίες του υπουργού Εργασίας Γιάννη Βρούτση, που προκάλεσαν την αντίδραση και την αποχώρηση σύσσωμης της αντιπολίτευσης από τη Βουλή, στην πραγματικότητα μπαίνει τέλος στον “κόφτη” στις προσλήψεις που επέφεραν οι ρυθμίσεις του ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζουν πηγές της κυβέρνησης, υπερασπιζόμενες την επιλογή αυτή.
Ειδικότερα υπενθύμιζαν καταρχήν ότι η Ελλάδα έχει ενσωματώσει στο εθνικό της δίκαιο και τον Αναθεωρημένο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη (ΑνΕΚΧ) που κυρώθηκε από τη Βουλή το 2016. Επόμενως, επισήμαιναν, στη δυσάρεστη περίπτωση απόλυσης εργαζομένου υπήρχαν δύο επιλογές: είτε ο «βάσιμος λόγος απόλυσης» χωρίς αποζημίωση, είτε η καταβολή αποζημίωσης στον εργαζόμενο χωρίς «βάσιμο λόγο απόλυσης».
“Με το άρθρο 48 του ν. 4611/2019, της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που ήρθε προς ψήφιση τον Μάϊο, λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές, πλέον υπάρχει μία μόνον επιλογή: η καταγγελία της σύμβασης να γίνεται μόνο για «βάσιμο λόγο»” έλεγαν οι ίδιες πηγές και τόνιζαν ότι η ρύθμιση αυτή όχι μόνο δεν είναι «φιλεργατική» αλλά λειτουργεί εναντίον των εργαζομένων, καθώς, όπως έλεγαν, δυσχεραίνει τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, και φέρνει τους ήδη εργαζόμενους σε χειρότερη θέση, καθώς στιγματίζεται για τον υπόλοιπο εργασιακό βίο ο εργαζόμενος που απολύεται.
Επιπλέον, με το άρθρο 58 του ίδιου νόμου επιδεινώνεται ραγδαία μια βασική παθογένεια του ελληνικού συστήματος, που είναι οι καθυστερήσεις στην έκδοση δικαστικών αποφάσεων, αναφέρουν κυβερνητικές πηγές.
Υποστηρίζουν επομένως ότι η νέα κυβέρνηση με την κατάργηση αυτών των άρθρων – με βασικό της μέλημα τη δημιουργία πολλών νέων θέσεων εργασίας και την αποτελεσματική προστασία των υφιστάμενων – επιτυγχάνει τα εξής:
“Καταργεί τον «κόφτη» στις προσλήψεις που έβαλε η προηγούμενη κυβέρνηση. Ενδεικτικά, από το συνδυασμό των πολιτικών της προηγούμενης κυβέρνησης και της εφαρμογής του άρθρου 48, τον Ιούλιο 2019 το ισοζύγιο προσλήψεων-αποχωρήσεων ήταν αρνητικό κατά 14.691 θέσεις.
Βάζει τέλος στον ουσιαστικό διαχωρισμό μεταξύ εκείνων που έχουν εργασία και εκείνων που είναι άνεργοι, ή μόλις ξεκινούν τον εργασιακό τους βίο (insiders/outsiders της αγοράς εργασίας).
Αποτρέπει τη μαζική μετατροπή σχέσεων εργασίας σε ορισμένου χρόνου, σε συμβάσεις έργου, και σε υπεργολαβίες, και θα οδηγούσε τελικά σε βίκσημαντική ενίσχυση της «μαύρης», αδήλωτης, εργασίας.”
