«Μια πόλη είναι φιλική για όλους, όταν είναι κοινωνικά δίκαιη»

Η συνέντευξη της υποψήφιας δημάρχου Θεσσαλονίκης Κατερίνας Νοτοπούλου στην εφημερίδα “Εποχή” και την Τζέλα Αλιπράντη:

1)Ποια είναι τα μεγαλύτερα ζητήματα για το δήμο της Θεσσαλονίκης κατά τη γνώμη σου;

Η καθαριότητα. Πρέπει μέσα σε μία διετία να κάνουμε τη Θεσσαλονίκη πρώτη πόλη σε ποσοστά ανακύκλωσης και κομποστοποίησης. Να βάλουμε μέσα σε αυτή την προσπάθεια την κυκλική οικονομία, να ενθαρρύνουμε και να στηρίξουμε τη δημιουργία νέων ΚΟΙΝΣΕΠ που θα εμπλακούν στη διαχείρηση των απορριμμάτων, κρατώντας φυσικά δημόσιο τον τομέα καθαριότητας του δήμου, μακριά από νεοφιλελεύθερες φαντασιώσεις και ιδιωτικοποιήσεις. Το τεχνικό πρόγραμμα. Η πόλη, και το κέντρο κυρίως όμως οι γειτονιές στην περιφέρεια του κέντρου, έχει ανάγκη από πολλά μεσαία και μικρά έργα. Έχουμε πολλά παραδείγματα από ευρωπαϊκές πόλεις όπου με μικρές παρεμβάσεις οι δημοτικές αρχές κατάφεραν να αλλάξουν σε σημαντικό βαθμό την καθημερινότητα σε γειτονιές που η ζωή ήταν δύσκολη, υποβαθμισμένη, στα όρια του κοινωνικού περιθωρίου. Ο δημόσιος χώρος. Πρέπει και να τον προστατεύουμε και να τον επεκτείνουμε. Η Θεσσαλονίκη έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά αναλογίας έκτασης πρασίνου ανά κάτοικο. Αυτό θα το αλλάξουμε. Αλλά για να συμβούν όλα αυτά θα πρέπει πρώτα να δώσουμε τη μάχη και να κερδίσουμε το μεγαλύτερο… ζήτημα. Και αυτό είναι ο κίνδυνος ο κεντρικός δήμος της πόλης μας να επιστρέψει στα χέρια των ανθρώπων ενός δεξιού καθεστώτος που διοίκησε για 25 χρόνια, από το 1985 μέχρι το 2010, και άφησε πίσω του μία Θεσσαλονίκη, επιτρέψτε μου να πω, φοβική, με γυρισμένη την πλάτη στο μέλλον, με το κιτς να κυριαρχεί, με αδιαφάνεια στη διοίκηση, με κουμπάρους και κολλητούς και φυσικά με μία τεράστια τρύπα στο ταμείο του δήμου εξαιτίας του μεγάλου σκανδάλου της υπεξαίρεσης για το οποίο καταδικάστηκε ο πρώην δήμαρχος Βασίλης Παπαγεωργόπουλος. Σήμερα «απόφοιτοι» της σχολής Παπαγεωργόπουλου και μάρτυρες υπεράσπισης του στα δικαστήρια διεκδικούν να πάρουν πίσω στα χέρια τους το δήμο, προφανώς για να συνεχίσουν την… καλή δουλειά από εκεί ακριβώς που την άφησε ο Παπαγεωργόπουλος.

2)Ένα σημαντικό πρόβλημα, είναι η ρύπανση του Θερμαϊκού κόλπου και η δυσοσμία που παρατηρείται αρκετές φορές στην πόλη. Ποια θα πρέπει να είναι η δράση του δήμου για αυτό το ζήτημα;

Συνήθως πρόκειται για ένα φυσικό και βιολογικό φαινόμενο που δεν είναι άμεση ρύπανση αλλά δευτερογενές αποτέλεσμα της βιοποικιλότητας που εντείνεται σε συνδυασμό με τις ασυνήθιστες για την εποχή θερμοκρασίες. Ευελπιστούμε ότι η λειτουργία του νεοσύστατου φορέα διαχείρισης Θερμαϊκού Κόλπου θα λειτουργήσει αποτελεσματικά προς την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου τόσο προληπτικά όσο και κατασταλτικά. Η δημιουργία ενός μόνιμου μηχανισμού πρόληψης και αντιμετώπισης των περιβαλλοντικών φαινομένων στον Θερμαϊκό Κόλπο είναι μείζονος σημασίας υλοποιούμενος με την ενεργοποίηση του φορέα διαχείρισης. Παράλληλα αναμένεται η σύσταση επιτροπής στην οποία θα έχουν ενεργό ρόλο φορείς της πόλης. Ευελπιστούμε και θα επιδιώξουμε ο δήμος να έχει πιο ουσιαστικό ρόλο.

3)Μέχρι σήμερα πώς κρίνεις ότι ανταποκρίθηκε ο δήμος στο ζήτημα της καθαριότητας; Ποιος είναι ο σχεδιασμός σας για τη βελτίωσή της;

Η διοίκηση Μπουτάρη παρέλαβε την πρωτοχρονιά του 2011 μία τραγική κατάσταση στο τομέα της καθαριότητας του δήμου Θεσσαλονίκης. Αν δεν κάνω λάθος μόνο 28 απορριμματοφόρα μπορούσαν να πάρουν μπρος για τη αποκομιδή των απορριμμάτων και σε ό,τι αφορά την ανακύκλωση, η κατάσταση ήταν στα όρια της εικονικής πραγματικότητας. Η διοίκηση Μπουτάρη πίστεψε ότι θα μπορούσε σύντομα να αλλάξει αυτή την κατάσταση αυξάνοντας εκρηκτικά το ποσοστό της ανακύκλωσης έκανε όμως το λάθος να «εμπιστευτεί» το σύστημα του ενός μπλε κάδου και του ιδιωτικού Κέντρου Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών. Αυτή η έκρηξη στο ποσοστό δεν ήρθε ποτέ, φυσικά η κατάσταση παρουσιάσει μία βελτίωση, αλλά το βασικό σήμερα είναι ότι κανένας δεν θα αναφέρει σε καμία συζήτηση ότι ο δήμος Θεσσαλονίκης είναι πρότυπο στη διαχείριση των απορριμμάτων για άλλες πόλεις. Ο δικός μας σχεδιασμός δεν έχει σχέση με τη… μαγεία και τα… θαύματα, βασίζεται στις αρχές του νέου Εθνικού Σχεδιασμού για τη διαχείριση των αστικών απορριμμάτων, μιλάμε δηλαδή για ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή, μιλάμε για καφέ κάδο για κομποστοποίηση, μιλάμε για επαναχρησιμοποίηση και φυσικά για την ενεργοποίηση των πολιτών μέσα και από την παροχή κινήτρων, όπως τα μειωμένα δημοτικά τέλη, για την παραγωγή λιγότερων απορριμμάτων.

4)Πώς κρίνεις την πορεία εξυγίανσης του ΟΑΣΘ; Ποιος θα έπρεπε να είναι ο ρόλος του δήμου στα ΜΜΜ της πόλης;

Το ελληνικό δημόσιο ανέλαβε τη λειτουργία και την εξυγίανση του ΟΑΣΘ το καλοκαίρι του 2017 καθώς ήταν φανερό ότι οι ιδιώτες μέτοχοι, που είχαν αυτό το μονοπώλιο και αυτά τα τεράστια και εξασφαλισμένα κέρδη από το 1957, αδυνατούσαν να προσφέρουν στην πόλη το δημόσιο έργο της μετακίνησης των πολιτών. Πρόσφατα ο πρώην πρόεδρος και εκπρόσωπος των μετόχων του ΟΑΣΘ καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης για τη μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών για μία περίοδο όπου οι μέτοχοι έβαλαν στις τσέπες τους μεγαλύτερο ποσό από ότι τα χρέη τους προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Εδώ δεν μιλάμε ακριβώς για μία πορεία εξυγίανσης, εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μεγάλο σκάνδαλο. Και αποτέλεσμα αυτού του σκανδάλου είναι και όλα τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα στη Θεσσαλονίκη και αφορούν τον ΟΑΣΘ. Στις ώρες αιχμής η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη, καθώς οι πρώην μέτοχοι… φρόντισαν να παραδώσουν στο δημόσιο έναν στόλο οχημάτων παλιό, μικρό και κακοσυντηρημένο. Σαν να το είχαν στήσει με τέτοιο τρόπο ώστε οι πολίτες να πιστέψουν ότι τελικά φταίει η σημερινή κυβέρνηση και όχι το καθεστώς από το 1957 και έπειτα. Τώρα το θέμα είναι τι κάνουμε στη συνέχεια. Χρειάζονται νέα λεωφορεία, περισσότεροι οδηγοί, καλύτερη οργάνωση των δρομολογίων, συνεργασία με την τροχαία και τη δημοτική αστυνομία για να μένουν ανοιχτοί οι λεωφορειόδρομοι. Και στον νέο φορέα, στις Αστικές Συγκοινωνίες Θεσσαλονίκης, η δική μας αντίληψη λέει ότι επιβάλλεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση να μετέχει σε όλα τα επίπεδα και στις αποφάσεις και στον σχεδιασμό και την ανάληψη ευθυνών.

5)Αντίστοιχα, πώς βλέπεις την πορεία εργασιών του μετρό στη Θεσσαλονίκη, πώς μπορεί να γίνει αρωγός ο δήμος στο ζήτημα;

Προχωράμε! Και αυτό δεν είναι ανέκδοτο. Το έργο ολοκληρώνεται και σύντομα θα έρθουν στη Θεσσαλονίκη και οι πρώτοι συρμοί για τα δοκιμαστικά δρομολόγια. Και στις αρχές του νέου έτους προγραμματίζεται η έναρξη των εργασιών για την επέκταση του μετρό στην καρδιά της δυτικής Θεσσαλονίκης. Πριν από μερικά χρόνια όλα αυτά δεν ήταν ακριβώς μακρινές υποθέσεις, ήταν στον αέρα. Όλα! Να σας θυμίσω πως πριν από λίγα χρόνια η προηγούμενη κυβέρνηση για να δικαιολογήσει όχι τις καθυστερήσεις στο έργο αλλά ότι το έργο είχε βαλτώσει προσπάθησε να «αξιοποιήσει» τα σπουδαία αρχαιολογικά ευρήματα στον υπό κατασκευή σταθμό της Βενιζέλου για να μας πει: Ή μετρό ή αρχαία… Και η πόλη της Θεσσαλονίκης απάντησε: Και μετρό και αρχαία! Και δεν θυμάμαι πολλούς από αυτούς που θέλουν σήμερα να γίνουν δήμαρχοι να είναι στο πλευρό της πόλης. Άλλοι, οι περισσότεροι, ήταν απόντες και εξαφανισμένοι και ένας έσπευσε να στηρίξει το δίλημμα που έθεσε η τότε κυβέρνηση. Οι πολίτες όμως έπεισαν τον Γιάννη Μπουτάρη να κάνει σωστά τη δουλειά του και να ταχθεί στο πλευρό της πόλης. Και κερδίσαμε. Και μετρό και αρχαία!

6)Έχεις μιλήσει για την ανάγκη να υπάρξει ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας στο δήμο. Μέχρι τώρα πώς κρίνεις το έργο του δήμου στο ζήτημα της πρόνοιας και ποια είναι τα μέτρα που θα πρέπει να παρθούν, σύμφωνα με το πρόγραμμά σας;

Μια πόλη είναι φιλική για όλους όταν είναι κοινωνικά δίκαιη. Είμαστε προσηλωμένοι στις αρχές της κοινωνικής ισότητας και αλληλεγγύης και δημιουργούμε τις προϋποθέσεις που απαιτούνται προκειμένου όλοι οι άνθρωποι να έχουν ίσες ευκαιρίες σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής. Για να κρατήσουμε ζωντανή την αξιοπρέπεια και την κοινωνική συνοχή. Η στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων βρίσκεται στην καρδιά της φιλοσοφίας μας αποτελώντας πυρηνικό μέρος της ταυτότητάς μας. Σκοπός μας είναι ο σχεδιασμός και η ανάπτυξη μιας εξωστρεφούς κοινωνικής πολιτικής συμπερίληψης όλων των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων του Δήμου Θεσσαλονίκης που χρήζουν ανάγκη προστασίας. Η καλλιέργεια μορφών αλληλεγγύης και ενσυναίσθησης στους δημότες με γνώμονα τον προοδευτικό πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της πόλης και η ανάδειξή της ως Φάρο κοινωνικής μέριμνας στα Βαλκάνια.

7)Η Θεσσαλονίκη είναι μια νεανική πόλη λόγω των φοιτητών και των νέων προσφύγων, τι ρόλο παίζει αυτό στο πρόγραμμά σας;

Η συγκέντρωση ενός τόσο μεγάλου νέου σε ηλικία πληθυσμού στο κέντρο Θεσσαλονίκης δεν είναι μόνο έσοδα σε καφέ μπαρ και ταβέρνες, σημαίνει ότι ο δήμος θα πρέπει να μελετήσει και να βρει λύσεις και στα προβλήματα που υπάρχουν. Για παράδειγμα η χωρίς όρους και περιορισμούς ανάπτυξη του  Airbnb έχει μετατρέψει σε κυνήγι του θησαυρού την εύρεση κατοικίας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και αυτό αφορά κυρίως νέους ανθρώπους. Σε ό,τι αφορά τους πρόσφυγες για εμάς είναι ένα μεγάλο στοίχημα το να μπει ο δήμος στην προσπάθεια να γίνει πραγματικά η Θεσσαλονίκη η νέα πατρίδα τους. Και ο πολιτισμός, ο πολιτισμός που έχουν φέρει μαζί τους από τα μέρη από τα οποία ξεριζώθηκαν είναι ένα σπουδαίο εργαλείο για αυτή την προσπάθεια. Θέλουμε η Αγίου Μηνά να μετατραπεί σε καλλιτεχνικό  hub. Και το κτιριακό απόθεμα να αξιοποιηθεί σε μια πολιτική στέγης για νέα ζευγάρια και αστέγους. Μπορούν ακόμη να αξιοποιηθούν από νέους που στήνουν εταιρίες start ups. Υπάρχουν ακόμη πολλά να γίνουν.

8)Επίσης είναι μια πόλη με έντονο πολιτιστικό χαρακτήρα, πώς σκέφτεσαι ότι θα μπορούσε ο δήμος να συμβάλλει στην ανάδειξη αυτού;

Παρακολουθώντας συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου είδα ότι γίνεται πολύ μεγάλη συζήτηση για το θεσμό των «Δημητρίων», για το πρόγραμμα και τον προϋπολογισμό τους. Μεγάλη συζήτηση με πολλές εντάσεις. Δεν μπορώ να πω ότι τα «Δημήτρια» συζητιούνται τόσο πολύ εκτός της αίθουσας του δημοτικού συμβουλίου. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Να θεσμοθετηθεί ανεξάρτητος οργανισμός με ανεξάρτητο καλλιτεχνικό διευθυντή μέσω προκήρυξης.
Ο δήμος Θεσσαλονίκης μπορεί να… δώσει στην πόλη πολλές μέρες γεμάτες από πολιτισμό, όπως γίνεται τις μέρες του Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Αυτός είναι ο στόχος μου και δεν μιλάω μόνο για μεγάλες διοργανώσεις, αλλά για το καθημερινό πολιτιστικό δρώμενο σε μία γειτονιά όχι και τόσο κοντά στο κέντρο της πόλης. Πέρα από τις εκδηλώσεις ο δήμος θα πρέπει να δώσει μόνιμη πολιτιστική ζωή στα πρώην βιομηχανικά συγκροτήματα που υπάρχουν στο δυτικό και το ανατολικό του άκρο.

9)Συζητείται η ανάπλαση του χώρου της ΔΕΘ, για την οποία έχουν διατυπωθεί αρκετές διαφωνίες. Κατά τη γνώμη σου τι πρέπει να γίνει με τον χώρο;

Η ιδέα για να μετατραπεί το σύνολο της έκτασης της ΔΕΘ σε ένα μεγάλο μητροπολιτικό πάρκο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης προέκυψε πριν από περίπου 20 χρόνια όταν η πόλη υπό την ηγεσία του κ. Βενιζέλου και του κ. Τσοχατζόπουλου διεκδίκησε την EXPO 2008, που σήμαινε ότι θα έπρεπε να δημιουργηθεί ένα νέο πολύ μεγαλύτερο εκθεσιακό κέντρο έξω από το πολεοδομικό συγκρότημα. Σήμερα βρισκόμαστε σε ένα εντελώς διαφορετικό σημείο, όμως στα 20 χρόνια που πέρασαν από τότε δεν έχει συμβεί απολύτως τίποτα. Ούτε νέο εκθεσιακό κέντρο έχουμε, που το χρειαζόμαστε, ούτε μητροπολιτικό πάρκο που το χρειαζόμαστε και αυτό. Το σχέδιο λοιπόν που τώρα συζητάμε συνδυάζει και τα δύο. Και ένα νέο εκθεσιακό κέντρο και ένας νέος μεγάλος δημόσιος χώρος πρασίνου. Φυσικά η διαβούλευση συνεχίζεται, υπάρχουν σοβαρές παρατηρήσεις, πιστεύω όμως πως με βάση αυτό το σχέδιο θα πρέπει να προχωρήσουμε.
Στη θητεία μου στο ΥΜΑΘ ως επιβλέπουσα αρχή της ΔΕΘ στηρίξαμε και δουλέψαμε για την ανάπλαση της ΔΕΘ προκειμένου να γίνει εκθεσιακό hub  σε συνθήκες ζωντανής δραστηριότητας απελευθερώνοντας παράλληλα ζωτικό δημόσιο χώρο με πράσινο.

10)Από τη μέχρι τώρα προεκλογική περίοδο, πώς κρίνεις τη στάση των ανθυποψηφίων σου; Η εφαρμογή της απλής αναλογικής, δηλαδή, που σημαίνει συνεργασία, θα είναι δύσκολη ή εύκολη υπόθεση;

Προφανώς μοιάζει πιο εύκολο να διοικείς τον δήμο σαν… άρχοντας έχοντας μία εξασφαλισμένη και δεδομένη πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο. Αλλά εδώ είμαστε για τα δύσκολα και δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα γιατί όταν μιλάμε για δημοκρατία, για αυτοδιοίκηση, για τις ανάγκες των πολλών το θέμα δεν είναι να βρούμε έναν τρόπο για να ξεμπερδεύουμε εύκολα με τη δουλειά που πρέπει να γίνει. Εγώ το λέω συνέχεια πως έχω ρίξει όλες τις δυνάμεις μου, και όλοι και όλες στην παράταξη μας, ώστε οι πολίτες της Θεσσαλονίκης να έχουν την προοδευτική επιλογή στη δεύτερη Κυριακή και πιστεύω βαθιά ότι θα είναι και η νικηφόρα. Θα διοικήσουμε τον δήμο μαζί όλες οι προοδευτικές δυνάμεις, φυσικά μαζί με τους πολίτες.

11)Η Συμφωνία των Πρεσπών τι σημαίνει, κατά τη γνώμη σου, για την ανάπτυξη της πόλης και πώς θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από το δήμο;

Όραμά μας είναι η Θεσσαλονίκη να γίνει κέντρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και η επίλυση του εθνικού αυτού ζητήματος ήταν προϋπόθεση.
Τώρα σε κλίμα ειρήνης και φιλίας μπορούμε να εργαστούμε για διαβαλκανική συνανάπτυξη στους τομείς της πολιτιστικής διπλωματίας, στις εξαγωγές, στον τουρισμό, στην εκπαίδευση και τις πολιτικές νεολαίας.

12)Παράλληλα, με την υπογραφή της συμφωνίας προκλήθηκε “ανησυχία” σε κάποιους πολίτες της Μακεδονίας, ενώ παρατηρείται και έξαρση των ρατσιστικών επιθέσεων έκτοτε. Πώς θα πρέπει να διαχειριστεί ο δήμος το ζήτημα;

Καλύτερα να βγάλουμε την ανησυχία από τα εισαγωγικά. Υπήρξε μεγάλη ανησυχία αλλά και τώρα αρκετοί ανησυχούν, φυσικά λιγότερο σε σχέση με πριν από δύο μήνες. Η ανησυχία είναι προϊόν ενός οργίου παραπληροφόρησης. Δεν ξέρω αν έγινε γνωστό στην Αθήνα, αλλά για μέρες μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών ο δήμαρχος της Έδεσσας υποστήριζε ότι εξαιτίας της συμφωνίας η Έδεσσα θα πάψει να λέγεται Έδεσσα και θα ονομαστεί Βοδενά. Η ανησυχία, πέρα από την κακή πολιτική διαπαιδαγώγηση που άφησαν πίσω τους τα συλλαλητήρια του 1992, είναι το αποτέλεσμα ενός μηχανισμού παραπληροφόρησης που ευθέως συνδέεται με την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και με το «πάρτι» της χρηματοδότησης ΜΜΕ από το ΚΕΕΛΠΝΟ εκείνη την περίοδο. Κάποια έκρηξη, όπως λες, ρατσιστικών επιθέσεων δεν είχαμε με εξαίρεση τη μέρα και τις μέρες που ακολούθησαν το μεγάλο συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη στις αρχές του 2018. Ο δήμος Θεσσαλονίκης πρέπει να διαχειριστεί το ζήτημα με στόχο η πόλη να αποτελέσει γέφυρα φιλίας και συνεργασίας όλων των λαών των Βαλκανίων. Μία Θεσσαλονίκη ανοιχτό σύνορο πολιτισμού, πεδίο οικονομικής συνεργασίας και λιμάνι συνάντησης των νέων ανθρώπων της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και όχι μόνο.