Γεννημένος στην Ελλάδα το 1984, ο Μιχάλης Τάγκας σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές, σε μεταπτυχιακό επίπεδο, στη Royal Academy of Music του Λονδίνου και μελέτησε με τον Pavel Gililov στο Universität Mozarteum Salzburg. Υποστηριζόμενος από το Διεθνές Μουσικό Σωματείο «Τζίνα Μπαχάουερ», παρακολούθησε παράλληλα master classes με τον διάσημο πιανίστα Fou Τs’ong στην International Piano Academy Lake Como, στην Ιταλία. Νικητής του «Fulbright Alumni Art Series», προσεκλήθη από τον dr Vitaly Margulis στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας του Λος Άντζελες (UCLA) και αργότερα δούλεψε με τον Jura Margulis. Έχει λάβει μέρος σε master courses με τους Aquilles Delle Vigne, George Kern, Peter Lang, Sulamita Aronovsky, Christopher Elton, Pierre-Laurent Aimard, András Schiff, Dame Fanny Waterman, Fou Ts’ong και Dmitri Bashkirov. Το 2015 ηχογράφησε το πρώτο του CD στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με έργα Haydn, Beethoven και Chopin, υπό την ευγενική υποστήριξη του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου. Στις ειδικές συνεργασίες του συμπεριλαμβάνονται οι GOCO Ltd, LSG, Leeds International Piano Competition και Philharmonia Orchestra Trust. Έχει πραγματοποιήσει εμφανίσεις σε Ευρώπη και Αμερική.
Ενόψει της συναυλίας που θα δώσει στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, τη Δευτέρα, στις 7 Νοεμβρίου, ο Μιχάλης Τάγκας μίλησε στο dailythess για την καλλιτεχνική του διαδρομή, το κοινό της Ελλάδας και τη νέα γενιά.
Συνέντευξη: Δημήτρης Τσιχλάκης
Φωτογραφίες: Μιχάλης Τάγκας
Τριάντα δύο χρονών, και ήδη έχετε διαγράψει μια λαμπρή καριέρα σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ήταν επίπονη αυτή η προσπάθεια που καταβάλατε αυτά τα χρόνια, ή, από την άλλη, ήσασταν, κατά το κοινώς λεγόμενο, «παιδί-θαύμα»; Πιστεύετε, παρεμπιπτόντως, στον όρο αυτό;
Ναι, ήταν πολύ επίπονη και επίμονη η όλη προσπάθεια, για να κατορθώσω να φτάσω έως εδώ. Με πολύ κόπο και πολλή μελέτη. Για την ακρίβεια, είναι μία προσπάθεια που συνεχίζεται, και έως τώρα έχει τύχει να με ανταμείψει. Σε καμία περίπτωση δεν ανήκω στην κατηγορία του παιδιού-θαύματος. Αυτός είναι ένας όρος που θαυμάζω, διότι θα χαρακτήριζα ιδιοφυές κάθε πλάσμα που ανήκει στην εν λόγω κατηγορία.
Έχετε δώσει πλήθος συναυλιών στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στην Αμερική. Θα μπορούσατε να κάνετε μία σύγκριση μεταξύ του κοινού που παρακολουθεί τις συναυλίες σας στη χώρα μας και στο εξωτερικό; Έχετε, με άλλα λόγια, διακρίνει τη διαφορά, όπως κάποιοι ισχυρίζονται, μεταξύ πεπαιδευμένου και μη πεπαιδευμένου κοινού;
Στο εξωτερικό, το κοινό είναι περισσότερο μυημένο, και, από ποσοτική άποψη, είναι πολυάριθμοι οι φίλοι της κλασικής μουσικής. Η καλλιέργεια των θεατών σε αυτόν τον τομέα είναι ορατή και αρκετά έντονη. Δεν θα έλεγα βεβαίως ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάτι ανάλογο, δηλαδή κοινό με ευαισθησίες και γνώσεις, αλλά αυτό αφορά σαφώς λιγότερους θεατές, από ποσοτική άποψη. Σε κάθε περίπτωση, στα σημεία γέννησης και ανάπτυξης της κλασικής μουσικής μπορεί κανείς να διακρίνει σημαντικές διαφορές, όσον αφορά την εκπαίδευση του κοινού, σε σχέση με τον τόπο μας.
Κατά τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται στροφή του καλλιτεχνικού κοινού στην κλασική μουσική. Για την ακρίβεια, φαίνεται πως το μουσικόφιλο κοινό της Ελλάδας έχει εντάξει στα μουσικά του ενδιαφέροντα και την κλασική μουσική. Θα συμφωνούσατε με αυτήν την εκτίμηση, ή θεωρείτε ότι πρόκειται για συγκυριακό φαινόμενο, το οποίο θα πρέπει να ιδωθεί με όρους κοινωνικούς παρά μουσικούς;
Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για αυτό. Νομίζω, η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Συντρέχουν και κοινωνικοί λόγοι για τον προσανατολισμό του κοινού σε επιλογές της κλασικής μουσικής. Βεβαίως, και η διάχυση της μουσικής εκπαίδευσης των παιδιών έχει συμβάλει προς αυτήν την κατεύθυνση, δηλαδή την εμβάθυνση των προτιμήσεων των πολιτών και την καλλιέργεια της αγάπης για κλασικές συνθέσεις.
Υπάρχει, στην πραγματικότητα, μία «κορυφαία στιγμή» στη μουσική πορεία ενός καλλιτέχνη, ή κάθε συναυλία που δίνετε είναι και μία ξεχωριστή «κορυφαία στιγμή»; Αν ισχύει το πρώτο, ποια θα ξεχωρίζατε εσείς και πόσο αυτή σημάδεψε τη μετέπειτα πορεία σας;
Σε αυτήν την περίπτωση νομίζω ότι ισχύει το δεύτερο, κατά τη γνώμη μου και σύμφωνα με τις εμπειρίες μου. Κάθε συναυλία, κάθε ρεσιτάλ, κάθε εμφάνιση αποτελεί ένα συναρπαστικό ταξίδι, διαφορετικό κάθε φορά, το οποίο πάντα σε κάνει πιο πλούσιο. Είναι το ίδιο το ταξίδι που μετρά και έχει αξία, με όλες εκείνες τις κορυφαίες στιγμές που μπορεί να προκύψουν κατά τη διάρκειά του και σε ανταμείβουν.
«Ο Μιχάλης Τάγκας μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ Αθήνας, Λονδίνου και Λος Άντζελες». Αυτά αναφέρονται κατά την αναγγελία της συναυλίας που θα δώσετε στη Θεσσαλονίκη, στο Μέγαρο Μουσικής. Θα θέλατε να μας πείτε πώς ακριβώς μοιράζετε τον χρόνο σας και αν αυτή η μοιρασιά προκύπτει ως αποτέλεσμα των μουσικών σας υποχρεώσεων ή αν εδράζεται σε αποκλειστικά προσωπικές σας επιλογές;
Αυτό το μοίρασμα του χρόνου ανάμεσα σε τρεις διαφορετικές πόλεις, που βρίσκονται σε δύο διαφορετικές ηπείρους, προκύπτει από τις επαγγελματικές υποχρεώσεις μου ως μουσικού και ως σολίστ. Ναι, οι μετακινήσεις είναι συχνές. Πρόκειται βεβαίως για υποχρεώσεις που ανακύπτουν κατόπιν δικής μου επιλογής, αλλά σημαδεύουν τη ζωή μου, η οποία κυλά παράλληλα.
Με δεδομένη τη δυσμενή συγκυρία που βιώνει η Ελλάδα, θα ενθαρρύνατε τα νέα παιδιά να ασχοληθούν επαγγελματικά με την κλασική μουσική; Υπάρχουν οι κατάλληλες μουσικές υποδομές στη χώρα μας, τουλάχιστον για το ξεκίνημα της πορείας ενός καλλιτέχνη, ή το εξωτερικό φαντάζει ως η μόνη λύση; Ως νέος, στην ηλικία, καλλιτέχνης, τι μήνυμα θα δίνατε στη νέα γενιά;
Πρώτα απ’ όλα, έχω να πω ότι η ερώτηση που μου θέτετε προϋποθέτει απάντηση μεγάλης ευθύνης! Σύμφωνα με τη θεώρησή μου, θα ενθάρρυνα κάποιον να ακολουθήσει αυτόν το δρόμο, εάν τον κάνει ευτυχισμένο, εάν τον γεμίζει και τον ικανοποιεί. Διαφορετικά δεν έχει νόημα. Για μια καλή αρχή, ασφαλώς και υπάρχουν σημαντικές υποδομές στη χώρα μας, ικανές να υποστηρίξουν τα πρώτα βήματα ενός καλλιτέχνη. Ωστόσο, για τη συνέχεια, το εξωτερικό «φαντάζει», όπως λέτε και εσείς, η σωστή λύση, ίσως η πλέον ενδεδειγμένη.
Μιχάλης Τάγκας: Από τον Haydn… στον Chopin
Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (αίθουσα Αιμίλιος Ριάδης, Μ2)
Δευτέρα 7 Νοεμβρίου, 9 μ.μ.
Τιμές εισιτηρίων: 10 ευρώ, 5 ευρώ (μαθητικό – φοιτητικό – κάτοχοι κάρτας ανεργίας)
