Την περασμένη εβδομάδα η εισαγγελέας της έδρας στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Βασιλική Κρίνα όπου εκδικάζεται η υπόθεση των «ιερών ανταλλαγών» της Μονής Βατοπεδίου ζήτησε την αθώωση όλων των εμπλεκομένων στην υπόθεση.
Η εισαγγελέας έκρινε ότι δεν προέκυψε δόλος και ζήτησε από το δικαστήριο να τους απαλλάξει από τις βαρύτατες κατηγορίες που τους αποδίδονται, κατά περίσταση για απιστία, ηθική αυτουργία σε αυτή, ψευδείς βεβαιώσεις, ξέπλυμα βρόμικου χρήματος και άλλα αδικήματα που σχετίζονται με τις ανταλλαγές της λίμνης Βιστωνίδας. «Πώς μπορείτε να δεχθείτε ότι έγκριτοι επιστήμονες, για κανέναν από τον οποίους δεν διαπιστώθηκε θρησκοληψία, πείστηκαν να συμβάλλουν στην μείωση της περιουσίας του δημοσίου χωρίς οικονομικό όφελος ή άλλο κίνητρο από δύο μοναχούς που είχαν απαρνηθεί τα εγκόσμια;». Επίσης υποστήριξε πως οι κατηγορούμενοι εκτελούσαν κυβερνητικές αποφάσεις και για αυτό πίστευαν ότι εκτελούσαν σύννομες ενέργειες, προσθέτοντας ότι αναφορικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς επί της λίμνης Βιστωνίδας και των παρόχθιων περιοχών αρμόδια να αποφανθούν σχετικά είναι τα πολιτικά δικαστήρια.
«Το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολεμικής περιόδου»
Τον Οκτώβριο του 2009, στο τριμελές Εφετείο Κομοτηνής, όπου διεξαγόταν η επαναληπτική δίκη η οποία αφορούσε τη Μονή Βατοπαιδίου και την πρόεδρο Εφετών Μαρία Ψάλτη ένας άλλος συνάδερφός της ο Βασίλης Φλωρίδης από την έδρα του δικαστηρίου είχε χαρακτηρίσει την υπόθεση ως «το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολεμικής περιόδου».
«Το Βατοπαίδι έχει μια μακρόχρονη ιστορία που δεν αμφισβητείται, αλλά δεν έχει σχέση μ’ αυτά που γίνονται με την παρούσα ηγεσία, ούτε βαρύνει τους μοναχούς. Χωρίς να υπάρχει κάτι ουσιαστικό ήθελαν να πάρουν 27.000 στρέμματα δια τρόπων όχι νομίμων. Η γνωμοδότηση του 1998 τους αναγνωρίζει κυριότητα σε 1.632 στρέμματα, ενώ προέκυπτε θέμα προσδιορισμού από την επιτροπή αιγιαλού και παραλίας και η απόφαση ουσιαστικά ήταν η κεκρόπορτα των υπολοίπων αποφάσεων για να ακολουθήσουν οι δύο κατάπτυστες γνωμοδοτήσεις του 2002 που αναφέρουν ότι το δημόσιο δεν έχει κυριότητα επί των κτημάτων αυτών».
Ο κ. Φλωρίδης ήταν απόλυτος, λέγοντας, ότι «η Μονή πλήρωσε την απληστία της. Στόχος ήταν να πάρει σε χρόνο ρεκόρ τα ακίνητα τα οποία αντήλλαξε με τα καλύτερα φιλέτα στην Θέρμη, το Πανόραμα, το Ωραιόκαστρο την λίμνη Πλαστήρα. Ακούσαμε φούμαρα ότι θα κάνει γηροκομεία και μόλις πήραν τα χρήματα τα διοχέτευσαν σε οφ σορ εταιρίες, αφού πήραν 10πλάσιας αξίας ακίνητα. Πόση αξία είχαν τα βοσκοτόπια στην Ξάνθη και ανταλλάχθηκαν με φιλέτα στην Χαλκιδική κι αλλού; Γιατί δεν πήγαν στον Λαγκαδά που είχε κουνούπια κι επέλεξαν τα «φιλέτα»; Εκεί συνεπλάκησαν όλος ο υπόκοσμος άνθρωποι που δεν είχαν μία και βρέθηκαν με περιουσίες, αφού αντηλλάγησαν ακίνητα με μηδαμινή αξία με άλλα υπερπολαπλάσιας.
Κοιτάξτε τι κυκλώματα λειτούργησαν και μιλούμε για τον Θεό, την ευσέβεια και κάνουμε μεγάλους σταυρούς. Έχουν σχέση αυτά που έγιναν με την θρησκεία μας; Αν η δικαστής έκανε το καθήκον της δεν θα προχωρούσε αυτή η ιστορία, θα δικαιωνόταν το δημόσιο και δεν θα είχε λόγο να συναινέσει στην σύμπραξη για μη έκδοση απόφασης. Τα χρήματα είδαμε ότι πήγαν σε Κυπριακές εταιρίες. Νομίζουν ότι εμείς είμαστε οι ασεβείς που θέλουμε να κάνουμε το καθήκον μας. Η κυρία αυτή ήταν σε μόνιμη συνεννόηση με τους καλογήρους. Πήγε και πήρε μόνη της την υπόθεση, ενώ δεν ήταν η σειρά της, την χρεώνει σε μια καλή γρήγορη και τίμα δικαστή στην κ. Σακάλογλου η οποία ερευνά την υπόθεση και λέει ότι έχει δίκαιο το ελληνικό δημόσιο».
Μιλώντας για τις σχέσεις των δικαστών ανέφερε: «Εδώ γινόταν κόλαση, δεν ακούστηκε ένα νομικό επιχείρημα από τη κυρία Ψάλτη για την άποψή της που στηριζόταν σε θεολογικές αντιλήψεις». Ιδιαίτερη αναφορά υπήρξε στους Έλληνες δικαστές και στο πως απονέμεται η δικαιοσύνη. «Αν έτσι απονέμεται η δικαιοσύνη στην Ελλάδα να πάμε να κρεμαστούμε όλοι!».
