Συνεχίζονται οι δράσεις από αλληλέγγυους σε όλη την Ελλάδα για να χορηγηθεί πολιτικό άσυλο στον Αιγύπτιο Mohamed A, ο οποίος από τον Οκτώβριο του 2016 βρίσκεται σε καθεστώς διοικητικής κράτησης στην Γ.Α.Δ. Λέσβου ως υποψήφιος για απέλαση ενώ κάνει απεργία πείνας από τις 13 Δεκεμβρίου. Την Τρίτη 31 Ιανουαρίου, ημέρα που αναμένεται να επανακαταθέσει το αίτημα του στο γραφείο ασύλου της Μόριας για χορήγηση πολιτικού ασύλου, προγραμματίζεται πορεία στα Προπύλαια (18.00).
Όπως αναφέρει η Συνέλευση Αλληλεγγύης στον Mohamed A «ζητάει πολιτικό άσυλο γιατί λίγο καιρό αφού επέστρεψε στην Αίγυπτο -μετά την εξέγερση του 2012- επέλεξε να δημοσιοποιήσει βίντεο με τις δολοφονίες οπαδών του Μόρσι από το στρατιωτικό καθεστώς Σίσι. Το ηλεκτρονικό του ίχνος εντοπίστηκε, και από τότε διώκεται με τον κίνδυνο να εκτελεστεί αμέσως μόλις βρεθεί στα χέρια του αιγυπτιακού κράτους. Έφυγε από τη χώρα και πλέον βρίσκεται στην Ελλάδα από τον Απρίλη ου 2015».
Από τις 13 του Δεκέμβρη, ο Mohamed Α κάνει απεργία πείνας ζητώντας να ακυρωθεί η απόφαση απέλασής του και να του χορηγηθεί πολιτικό άσυλο. «Νοσηλεύεται στο Βοστάνειο Νοσοκομείο Μυτιλήνης σε άσχημη σωματική και ψυχολογική κατάσταση. Στις 13/1, οι μπάτσοι τον ‘καθησυχάζουν’ για την υπόθεσή του και του ανακοινώνουν πως θα τον μεταφέρουν στην Αθήνα μέσα στις επόμενες μέρες· ο ίδιος συναινεί και ‘επιστρέφει προσωρινά’ στη Γ.Α.Δ Λέσβου. Και κάπως έτσι μεθοδεύεται η απέλασή του, αφού αντί για την Αθήνα, του ανακοινώνεται πως την επομένη θα απελαθεί στην Τουρκία, με τις διαδικασίες που προβλέπονται από το σύμφωνο ΕΕ-Τουρκίας. Μετά από πιέσεις αλληλέγγυων και δικηγόρων μεταφέρεται ξανά στο νοσοκομείο, με αποτέλεσμα η απέλασή του να αναβληθεί, συνολικά όμως απελαύνονται 10 άτομα μία μέρα μετά. Τη Δευτέρα (23/1), η διοίκηση του Νοσοκομείου της Μυτιλήνης του έδωσε εξιτήριο προκειμένου να διευκολύνει την αστυνομία στη προσπάθειά της να τον απελάσει. Την Πέμπτη 26/1 εκδίδετε απορριπτική απόφαση από το πρωτοδικείο Μυτιλήνης για την αντίρρηση κατά της κράτησης του Mohamed A», καταγγέλλει η Συνέλευση Αλληλεγγύης στον Mohamed A, προσθέτοντας ότι «οι σχέσεις του ελληνικού κράτους με το αιγυπτιακό σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να τεθούν υπό αμφισβήτηση. Με τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις (στο σύμπλεγμα Αίγυπτος-Λιβύη-Κύπρος-Ισραήλ-Ελλάδα) και τις κοινές βλέψεις για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Κύπρου, ‘πώς’ να κριθεί η Αίγυπτος ως ‘μη ασφαλής’ χώρα, ώστε να ‘δικαιολογείται’ η χορήγηση πολιτικού ασύλου; Ο θεσμός τους ασύλου είναι ένα εργαλείο διαχείρισης πληθυσμών, ασχέτως αν προβάλλεται ως η ύψιστη -κρατική πάντα- ανθρωπιστική ευαισθησία. Και βέβαια, όσο μεσολαβούν κρατικά συμφέροντα και ‘πλουτοπαραγωγικά πηγάδια στην αυλή της Μεσογείου’, δεν μπορούμε να δούμε το άσυλο παρά μόνο σαν ακόμα ένα κομμάτι των διακρατικών συσχετισμών και αναγκών».
