Για τον Αλέξη Τσίπρα το ιδανικό σενάριο στις αυριανές εκλογές είναι η ολική ανατροπή. Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι η ευρύτερη δυνατή νίκη και η αυτοδυναμία. Με βάση όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις το στοίχημα δείχνει πιο εύκολο για τον πρόεδρο της ΝΔ, τίποτα όμως δεν θεωρείται ακόμη δεδομένο και «κλειδωμένο» ούτε στην Κουμουνδούρου, ούτε στην Πειραιώς.
«Σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις της κρίσης το τελικό “ρεύμα” διαμορφώθηκε τις τρεις τελευταίες ημέρες πριν από τις κάλπες» λέει έμπειρος δημοσκόπος. Κι όσο κι εάν αυτή τη φορά το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών μπορεί να διαφοροποιεί και την συμπεριφορά του εκλογικού σώματος και την διαμόρφωση του «ρεύματος», πάνω σ’ αυτό το δεδομένο δομήθηκε το προεκλογικό φίνις τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της Νέας Δημοκρατίας.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ οι «δεξαμενές» στις οποίες στρέφεται στο παρά πέντε της κάλπης είναι, νομοτελειακά, τρεις – εκείνες του ΚΙΝΑΛ, του MERA25 και των ψηφοφόρων που απείχαν στις ευρωεκλογές. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αλέξης Τσίπρας απευθύνθηκε σε όλες τις τελευταίες ομιλίες του στους ψηφοφόρους της ιστορικής δημοκρατικής παράταξηςανεβάζοντας κατακόρυφα τους τόνους και πυκνώνοντας τις αναφορές στον Ανδρέα Παπανδρέου. Από το σύνθημα «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» έως την προειδοποίηση «εάν ψηφίσετε ΚΙΝΑΛ, δίνετε εντολή διακυβέρνησης στη δεξιά”, η στόχευση του πρωθυπουργού ήταν προφανής: Η κινητοποίηση των αντιδεξιών αντανακλαστικών των ψηφοφόρων του παλαιού ΠΑΣΟΚ που οι σημερινοί εκπρόσωποί του «αγκαλιάζουν», όπως είπε, «τον γιο του αποστάτη ως επόμενο πρωθυπουργό».
Είναι μια στόχευση δύσκολη με δεδομένο αφενός το ότι ο φόβος για την δεξιά δεν λειτούργησε ούτε στις ευρωεκλογές και, αφετέρου, το γεγονός πως το ήδη χαμηλό ποσοστό του ΚΙΝΑΛ (από 6,5% έως 7% στις τελευταίες δημοσκοπήσεις) δεν αφήνει πολλά περιθώρια περαιτέρω μετακινήσεων ψηφοφόρων που δεν ανήκουν στην σφαίρα των αναποφάσιστων.
Αντίστοιχη είναι η πίεση και προς το MERA25, όπου ήδη καταγράφονται αξιοσημείωτες μετακινήσεις προς τον ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τις ευρωεκλογές (ποσοστό που φθάνει στο 24% σύμφωνα με την τελευταία μέτρηση της Alco). Εδώ, ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται σε τεντωμένο σχοινί γιατί κάθε ψήφος που κόβει από το κόμμα του Γιάννη Βαρουφάκη μπορεί να ενισχύει την προοπτική αυτοδυναμίας της ΝΔ εάν τελικά το MERA25 δεν μπει στην Βουλή.
Στην άλλη πλευρά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης στοχεύει εξίσου καθαρά στην συμπίεση των δύο εκ δεξιών του κομμάτων, της Χρυσής Αυγής και της Ελληνικής Λύσης, αλλά και στους – εκσυγχρονιστικής προέλευσης – ψηφοφόρους του ΚΙΝΑΛ. Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν ήδη υπέρ της ΝΔ, σε σχέση με τις ευρωεκλογές, εισροές περί το 10% από το ΚΙΝΑΛ, αντίστοιχο ποσοστό από την Χρυσή Αυγή και σχεδόν διπλάσιο (18%) από το κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου.
Κατά τους υπολογισμούς της Πειραιώς, μια ενδεχόμενη απουσία του κόμματος Βελόπουλου και της Χρυσής Αυγής από την Βουλή θα ήταν η απόλυτη σφραγίδα της άνετης αυτοδυναμίας της ΝΔ, μέχρι χθες ωστόσο και παρά την σημαντική υποχώρηση των ποσοστών τους δεν προέκυπτε κάτι τέτοιο από τις δημοσκοπήσεις.
Η πίεση και προς τους δύο, πάντως, αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα του προεδρικού επιτελείου της ΝΔ έως την στιγμή που θα ανοίξουν οι κάλπες, καθώς στον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν αρκεί ούτε η νίκη, ούτε η πρωθυπουργία με μια «στενή» πλειοψηφία. Ο λόγος που επιδιώκει ευρεία αυτοδυναμία είναι κυρίως εσωκομματικός και έχει να κάνει με την προσπάθειά του να αποδεσμευτεί στον μέγιστο δυνατό βαθμό από την διπλή, πολιτική κηδεμονία Σαμαρά και Καραμανλή.
