Σχεδόν μία στις δύο θέσεις εργασίας (48%) έχουν πιθανότητα να αυτοματοποιηθούν, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, μέσα στα επόμενα 20 χρόνια, σύμφωνα με μελέτη του ΟΟΣΑ. Το πιθανότερο, όπως εξηγεί, ο οργανισμός είναι οι περισσότερες θέσεις να μην αυτοματοποιηθούν πλήρως. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα χαθούν, αλλά θα αλλάξει η φύση της εργασίας δραστικά, γεγονός που απαιτεί προγράμματα κατάρτισης και επανεκπαίδευσης.
Στην Ελλάδα, το ποσοστό είναι από τα υψηλότερα μεταξύ των χωρών, καθώς, σύμφωνα με τη μελέτη, ο μέσος εργαζόμενος έχει πιθανότητα 57% να δει τη θέση εργασίας του να επηρεάζεται από την αυτοματοποίηση και την τεχνητή νοημοσύνη σε μικρό ή μεγάλο βαθμό.
Από την έρευνα του ΟΟΣΑ προκύπτει ότι περίπου το 14% των θέσεων εργασίας παγκοσμίως έχουν πιθανότητα να αυτοματοποιηθούν σε ποσοστό πάνω από 70% στο μέλλον. Ένα άλλο 32% των θέσεων εργασίας έχει πιθανότητα αυτοματοποίησης σε ποσοστό από 50% έως 70%, ενώ το 26% αντιμετωπίζει μικρό κίνδυνο αυτοματοποίησης.
Στη χώρα μας σχεδόν το ένα τέταρτο όλων των θέσεων απασχόλησης (23%) ανήκουν στην ομάδα υψηλού κινδύνου, έχοντας πιθανότητα να αυτοματοποιηθούν σε βαθμό άνω του 70%. Αντίθετα, το αντίστοιχο ποσοστό στη Νορβηγία είναι μόνο 6%, στη Φινλανδία 7% και στη Σουηδία 8%.
Γενικότερα, οι εργαζόμενοι των πλούσιων χωρών φαίνεται να κινδυνεύουν λιγότερο από την αυτοματοποίηση σε σχέση με τους συναδέλφους τους των φτωχότερων χωρών. Επιπλέον πιο «ευάλωτοι» σε μελλοντική αυτοματοποίηση είναι οι εργαζόμενοι με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο στους τομείς της μεταποίησης, της γεωργίας, των κατασκευών και των υπηρεσιών (καθαριότητα, πωλήσεις, οδηγοί κ.α.). Αντίθετα, πιο δύσκολο να αυτοματοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό είναι η εργασία επαγγελματιών με υψηλό μορφωτικό επίπεδο και μεγάλη εξειδίκευση, μολονότι ούτε αυτοί θα μείνουν αλώβητοι.
