Για πολλούς γονείς στην ψηφιακή εποχή, οι “μάχες” με τα παιδιά τους για τα… μάτια μιας οθόνης έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο και αιτία διατάραξης της οικογενειακής ζωής, με την διένεξη να εστιάζεται στον χρόνο που βρίσκονται μπροστά σε ένα iPad, σε ένα κινητό τηλέφωνο, σε ένα video game, σε μια οθόνη υπολογιστή.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, οι γονείς συμβούλευαν τα παιδιά τους να περνούν δύο ώρες ημερησίως μπροστά σε μια οθόνη, υποστηρίζοντας ότι μετά από αυτό το χρονικό διάστημα η θέαση γίνεται επιβλαβής.
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής εξακολουθεί να συνιστά το πολύ μία ώρα “θέασης υψηλής ποιότητας” για παιδιά κάτω των 6 ετών, ωστόσο ενθαρρύνει τους γονείς να “βάζουν σταθερά όρια στον χρόνο που αφιερώνουν χρησιμοποιώντας τα μέσα” και να ορίζουν χρόνο για την οικογένεια μακριά από τηλεοράσεις και υπολογιστές.
Η Ακαδημία, ωστόσο, δεν ξεκαθαρίζει αν τέσσερις ώρες παίζοντας video game είναι εντάξει ή τρία 20λεπτα την ημέρα με το iPad είναι καλύτερο από μία συνεχόμενη ώρα.
Όλα αυτά τα ερωτήματα έρχονται να λύσουν πρόσφατες έρευνες, σύμφωνα με τις οποίες δεν μετράει τόσο η διάρκεια μπροστά σε μια οθόνη όσο η φύση αυτών που βλέπεις ή κάνεις σε αυτή.
Η Τζοσλίν Μπρούερ, ψυχολόγος που ειδικεύεται στην “ψηφιακή διατροφή”, συνδέει την “διατροφή” των media με αυτά που βάζουμε στα πιάτα μας: αντί να μετράμε τις θερμίδες (ή τις ώρες στην οθόνη), ας σκεφτούμε καλύτερα τι τρώμε.
