Η προσεχής ολοκλήρωση των εργασιών του μετρό Θεσσαλονίκης αποτελεί πηγή αισιοδοξίας αλλά και έμπνευσης για τους κατοίκους της πόλης.
Στο πλαίσιο της χρήσης του μετρό της Θεσσαλονίκης σε συνδυασμό με την πρόσβασης στη σύγχρονη και καινοτόμα τεχνολογία, προτείνουμε τη δημιουργία ενός ανοικτού μουσείου “ζωντανής” τέχνης (LivArt), σε ένα σταθμό του Μετρό, όπου κλασσικοί πίνακες προβάλλονται από οθόνες και αποκτούν ζωή και κίνηση. Η εφαρμογή της πρότασης προσφέρει ενεργά στον πολιτισμικό τομέα της πόλης, και διεκδικεί τη δημιουργία ενός αξιοθέατου παγκόσμιας πρωτοτυπίας, που θα ελκύσει Βαλκάνιους και Ευρωπαίους τουρίστες και επισκέπτες μετεπιβίβασης.
“Το LivArt είναι μια πλατφόρμα, η οποία φιλοξενεί ένα ψηφιακό μουσείο. Τα εκθέματα του μουσείου αυτού είναι παγκοσμίου φήμης πίνακες ζωγραφικής. Όμως, αντί να τους παρουσιάσουμε με τη συμβατική στατική μορφή τους, επιλέξαμε να τους προσδώσουμε κίνηση. Κατά συνέπεια, η πλοήγηση γίνεται διαδραστική και ο χρήστης συμμετέχει ενεργά, ενώ συγχρόνως αναδεικνύονται νέες πτυχές των έργων.
Tο LivArt έχει παρουσιαστεί σε κοινό στο πλαίσιο διαφόρων διαγωνισμών και οργανώσεων. Συγκεκριμένα, πήρε μέρος στο διαγωνισμό Εφαρμογιάδα 2016, στον οποίο συμμετέχουν developers εφαρμογών φορητών συσκευών, και μάλιστα απέσπασε το 2ο βραβείο, έπειτα από την ψήφο του κοινού. Επίσης, το LivArt βραβεύτηκε ως η καλύτερη εργασία στον τομέα Computer Science στο μαθητικό συνέδριο ACSTAC 2017, που έλαβε χώρα στη Θεσσαλονίκη υπό την αιγίδα του Κολλεγίου Ανατόλια. Το φθινόπωρο του 2017 παρουσιάστηκε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης στο περίπτερο 2 με θέμα «Τέχνη και Τεχνολογία», του ευρωπαϊκού προγράμματος Artecitya.
Το LivArt είναι διαθέσιμο ως εφαρμογή με πλήθος “ζωντανών πινάκων” στο https://play.google.com/store/apps/details?id=com.tornadocrashstudios.livArt ”
Η στάση ΔΕΘ ως κομβικό σημείο της εμπορικής ζωής, εξωστρέφειας, παιδείας και πολιτισμού, αποτελεί κατάλληλο μέρος για ένα ρηξικέλευθο και τολμηρό εγχείρημα.
Σε αυτό το σταθμό έρχεται να προστεθεί μια νέα ιδέα που βασίζεται στη χρήση ψηφιοποιημένων έργων τέχνης για τη δημιουργία ενός ψηφιακού μουσείου στη καρδιά της πόλης. Μιας έκθεσης τέχνης κάτω από τη Διεθνή Έκθεση.
Αρχικά, η πρόταση αυτή προσδίδει μια καλλιτεχνική νότα στη συχνά μονότονη αναμονή στις αποβάθρες του μετρό, μετατρέποντας αυτούς τους καθημερινούς, τυποποιημένους χώρους σε μία νησίδα πολιτισμού, κάτω από την άσφαλτο. Κατά συνέπεια, δημιουργείται ένα πρωτότυπο μουσείο που ανοίγεται σε ολόκληρη την πόλη και είσοδος σε αυτό είναι ελεύθερη.
Μεγάλες οθόνες και ψηφιακές εκτυπώσεις με οπίσθιο φωτισμό, με κινούμενα και ακίνητα έργα αντίστοιχα, τοποθετούνται στους δύο μεγάλους παράλληλους τοίχους, σε διάφορα σημεία στα ενδιάμεσα επίπεδα ή άνωθεν των συρμών.
Η ιδέα καλεί τους πολίτες στο ανοικτό μουσείο, ενθαρρύνοντας τους παράλληλα να αξιοποιήσουν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Βασικό στοιχείο της πρότασης είναι ότι μέσω της καθημερινής ρουτίνας, χρήσης του Μέτρο, ο επιβάτης να εκτίθεται ξαφνικά σε ένα γεμάτο χρώματα και εικόνες θέαμα, καθιστώντας πιο ενδιαφέρουσα και ωφέλιμη τη χρήση του μέσου. Η τέχνη, λοιπόν, γίνεται προσιτή για τον απλό πολίτη, ενώ λόγω της διάδρασης με την τέχνη ο χαρακτήρας των δημοσίων συγκοινωνιών αναβαθμίζεται και ο ίδιος ο πολίτης καλλιεργεί την αισθητική του και διαμορφώνει το γούστο του.
Η ιδέα μπορεί να αλλάξει την ταυτότητα της δημόσιας συγκοινωνίας και της πόλης μας ευρύτερα, προτρέποντας τους Θεσσαλονικείς να γνωρίσουν την τέχνη μέσα από την καθημερινότητα τους και όχι μέσω περιστασιακών επισκέψεων σε μουσεία.
Με αυτό το τρόπο θα αναπτυχθεί μία νέα οπτική για την ανάπλαση του σταθμού και ταυτόχρονα ένα καινούριο αξιοθέατο για τη πόλη μας με βάρος στον πολιτισμό και τον τουρισμό, καθώς προφανές όφελος της προσπάθειας είναι ότι θα μπορεί να αποτελέσει κομμάτι του χαρακτήρα και της αστικής αναζωογόνησης της Θεσσαλονίκης (city branding), δημιουργώντας ενισχύοντας το πολιτισμικό τοπίο της πόλης. Κεντρίζοντας, έτσι, το ενδιαφέρον επισκεπτών της πόλης, είναι επίσης πιθανή η βελτίωση της τοπικής οικονομίας, διαφημίζοντας, συγχρόνως, τη Θεσσαλονίκη τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Ακόμη περισσότερο, τα οφέλη διαφαίνονται αν λάβει κανείς υπόψη το γεγονός ότι η Θεσσαλονίκη αποτελεί σταθμό μετεπιβίβασης, για τουρίστες που έχουν προορισμό τη Χαλκιδική, για τους Βαλκάνιους που ταξιδεύουν οδικώς, αλλά και για αρκετές πτήσεις. Η πρωτότυπη αυτή ιδέα μπορεί να είναι ένας ακόμη λόγος για την παραμονή των επισκεπτών αυτών στη Θεσσαλονίκη. Αφενός, θα καταστήσει τη Θεσσαλονίκη κοσμοπολίτικη και πλουραλιστική, με το δημόσιο χώρο της να φιλοξενεί έργα τέχνης από ποικίλες χώρες και καλλιτεχνικά ρεύματα και αφετέρου να δημιουργήσει διαύλους επικοινωνίας με το εξωτερικό, οι οποίοι ασφαλώς δεν θα περιοριστούν αποκλειστικά στον τομέα της τέχνης. Ως αποτέλεσμα, αυτή η μικρή αλλαγή μπορεί να συμβάλει τα μέγιστα στον επαναπροσδιορισμό του χαρακτήρα της πόλης μας και τη μετατροπή της σε μια σύγχρονη και εξωστρεφή μητρόπολη του κόσμου.
Το κόστος του εγχειρήματος είναι πολύ μικρό σε σχέση με τα αποτελέσματά του. Ο χρόνος υλοποίησής του είναι επίσης μικρός κάτι που το κάνουν πραγματικά εφαρμόσιμο. Ταυτόχρονα, δεν προϋποθέτει την αλλαγή των ήδη υπαρχόντων σχεδίων κατασκευής.
«Το “Livart στο Μετρό” είναι ένα ολότελα πρωτότυπο project, το οποίο, μάλιστα, μπορεί να υλοποιηθεί εύκολα και οικονομικά. Η γνωριμία με τις τέχνες δεν αποτελεί πλέον μονάχα μια προσωπική απόλαυση, αλλά ανάγεται σε μια συλλογική ανάγκη. Η ικανοποίηση αυτής της ανάγκης αποτέλεσε και το κίνητρο για την σύλληψη της συγκεκριμένης ιδέας. Άλλωστε, είναι βέβαιο πως ,άπαξ και εφαρμοστεί αυτή η πρόταση, η μετακίνηση μας στην πόλη, αλλά και ολόκληρη η καθημερινότητα μας θα αλλάξει ριζικά προς το καλύτερο» λέει η Μαρία Γαλανοπούλου.
Η Αρχιτεκτονική Μελέτη εκπονήθηκε από του φοιτητές Μηνά-Μάριο Κόντη (Εφαρμοσμένη Πληροφορική, Πα.Μακ.), Μαρουδή Γεωργακοπούλου (Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Α.Π.Θ.),
Στυλιανή Ακριτίδου (Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Α.Π.Θ.), στο πλαίσιο project του HomeBody.gr .
