Σε κινητοποιήσεις προχωρούν σήμερα σε όλη τη χώρα σωματεία από τον κλάδο επισιτισμού – τουρισμού – ξενοδοχείων, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας τους να μετατρέψουν την Τετάρτη σε μέρα πανελλαδικής δράσης, θέτοντας στο προσκήνιο αιτήματα που αφορούν τις Συλλογικές Συμβάσεις και την προστασία των ανέργων.
Στη Θεσσαλονίκη, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων σε Τουριστικές και Επισιτιστικές Επιχειρήσεις Θεσσαλονίκης – Πιερίας – Χαλκιδικής και η Επιτροπή Αγώνα Ξενοδοχοϋπαλλήλων θα συγκεντρωθούν στις 11 π.μ. στην πλατεία Κατούνη στα Λαδάδικα και στη συνέχεια θα προχωρήσουν σε παρεμβάσεις έξω από ξενοδοχεία και επισιτιστικές επιχειρήσεις, όπου οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν οξυμένα προβλήματα.
Συγκεκριμένα διεκδικούν: Να επανέλθουν οι κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις και να γίνει υποχρεωτική η εφαρμογή τους. Κανείς να μην αμείβεται κάτω από 751 ευρώ. Επίδομα ανεργίας 600 ευρώ για όλους, ανέργους και εποχικούς, αυτοαπασχολούμενους που έκλεισαν τα μαγαζιά τους, για όλο το διάστημα της ανεργίας. Η χορήγηση του επιδόματος να γίνεται άμεσα, με την εγγραφή του δικαιούχου στους καταλόγους του ΟΑΕΔ.
Το Συνδικάτο και η Επιτροπή Αγώνα κάνουν λόγο για «μεγάλες απώλειες τα τελευταία χρόνια με τη μείωση των εισοδημάτων μας, με την επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, τα δεκάδες χιλιάδες προγράμματα μαθητείας και κατάρτισης, τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής θα γίνουν ακόμη μεγαλύτερες. Η ανεργία, η ακρίβεια, η φοροληστεία τσακίζουν τις οικογένειές μας την ώρα που τα μέτρα προστασίας για όσους είναι χωρίς δουλειά είναι ανύπαρκτα. Οι επιδοτήσεις είναι λειψές για ελάχιστους κι αυτές με μεγάλες καθυστερήσεις, την ώρα που οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι τα ζητάνε όλα και τα παίρνουν όλα από τις κυβερνήσεις τους. Οι Συλλογικές Συμβάσεις ανύπαρκτες και οι εργασιακές σχέσεις διαλυμένες, ενώ όσοι ακόμη έχουν σταθερή δουλειά αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να αντικατασταθούν από άλλους με ελαστικές μορφές απασχόλησης».
Υπογραμμίζεται πως «στον κλάδο οι άνεργοι και οι εποχικά εργαζόμενοι είναι το μεγαλύτερο μέρος του. Από την μία οι εποχικά εργαζόμενοι που δουλεύουν 2-3 μήνες το χρόνο σε σεζόν, στην καλύτερη περίπτωση 5 μήνες, και με βάση αυτό το διάστημα εργασίας πρέπει να τα βγάλουν πέρα όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Με συνθήκες δουλειάς που θυμίζουν μεσαίωνα, με μισθούς πείνας, με 12ωρα, με εντατικοποίηση. Από την άλλη η στρατιά ανέργων που υπάρχει και στον κλάδο, που συνδέεται και με τους εποχικά εργαζόμενους, αφού το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου είναι άνεργοι. Βέβαια η σεζόν μίας χρονιάς δεν εξασφαλίζει σε κανέναν από εμάς ότι θα έχουμε έστω και αυτή τη δουλειά την επόμενη χρονιά. Ταυτόχρονα και οι δύο αυτές “κατηγορίες” εργαζομένων μένουν για μεγάλα διαστήματα εκτός δουλειάς, απέχουν, χωρίς βέβαια να είναι η επιλογή τους».
