Ο σκληρός μαστικός ιστός δημιουργεί ένα μικροπεριβάλλον πιο επιρρεπές στην ανάπτυξη καρκινικών όγκων, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Biomaterials.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Notre Dame μελέτησαν την ανάπτυξη του όγκου και τις συνθήκες της καρκινικής μετάστασης σε ανθρώπινο ιστολογικό μοντέλο για να χαρτογραφήσουν τη διαδικασία που τα καρκινικά κύτταρα αλληλεπιδρούν με το συνδετικό ιστό στον μαστό.
Το μοντέλο αυτό επέτρεψε στους επιστήμονες να ελέγξουν τη σκληρότητα του ιστού, μιμούμενοι τόσο τις υγιείς όσο και τις καρκινικές μαστικές ιστολογικές δομές. Έτσι παρατήρησαν ότι η χειραγώγηση των λιποκυττάρων είχε σχέση με την σκληρότητα.
«Ο στόχος του καρκινικού αυτού μοντέλου είναι να μιμηθεί το φυσιολογικό περιβάλλον του όγκου, ώστε να αποτελέσει μια πλατφόρμα μελέτης του καρκίνου του μαστού στο ανθρώπινο ιστολογικό μικροπεριβάλλον», εξηγεί η Πιναρ Ζορλουτουνα, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Αεροδιαστημικής και Μηχανικής του Ερευνητικού Ινστιτούτου για τον Καρκίνο Harper.
Τα λιπόκυτταρα, οι ίνες κολλαγόνου και τα επιθηλιακά κύτταρα απαρτίζουν το μικροπεριβάλλον του μαστικού ιστού. Ο καρκίνος συνήθως εμφανίζεται πέριξ των επιθηλιακών κυττάρων. Παλαιότερες μελέτες είχαν εστιάσει στις διαφορές μεταξύ υγιούς και καρκινικού ιστού και είχαν δείξει ότι ο καρκινικός ιστός διαφέρει ως προς τη σκληρότητα. Η παρούσα μελέτη δείχνει ότι ο σκληρός ιστός μπορεί να είναι όντως παρών σε ένα μικροπεριβάλλον με επιρρέπεια στην ανάπτυξη καρκινικών όγκων δίνοντας τη δυνατότητα στα καρκινικά κύτταρα να ρυθμίσουν τα κύτταρα του περιβάλλοντα συνδετικού ιστού.
«Αν έχεις ένα σκληρότερο περιβάλλον, τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να πολλαπλασιαστούν περισσότερο στο άμεσο μικροπεριβάλλον τους. Το εργαστηριακό μας μοντέλο μας έδωσε τη δυνατότητα να μελετήσουμε διάφορα επίπεδα σκληρότητας στον ιστό. Σε συνθήκες φυσιολογικής σκληρότητας, τα καρκινικά κύτταρα δεν παρενέβαιναν στην κατάσταση των περιβαλλόντων στρωματικών κυττάρων. Όταν όμως υπήρχε σκληρότητα πέραν του φυσιολογικού, ο καρκίνος εμπόδιζε την διαφοροποίηση των περιβαλλόντων βλαστικών λιποκυττάρων, δημιουργώντας έτσι ένα μικροπεριβάλλον ευνοϊκό για την ανάπτυξη όγκου», εξηγεί η Δρ Ζορλουτουνα.
Η ερευνήτρια ελπίζει η μελέτη να μπορέσει να συμβάλλει στην ανάπτυξη νέων φαρμακευτικών προσεγγίσεων και στον έλεγχό τους πριν την χορήγηση στις ασθενείς για επίτευξη του βέλτιστου θεραπευτικού αποτελέσματος.
in.gr
