Οι πωλήσεις από δεύτερο χέρι γνωρίζουν νέα άνθιση παρόλο που πρόκειται για μια παλιά πρακτική. Τώρα πια στο παιχνίδι δεν μπαίνουν μόνο ιδιώτες αλλά και πολυεθνικές. Υπάρχει όμως και ο αντίλογος.
Στην αγορά των μεταχειρισμένων ειδών, τα ράφια είναι γεμάτα με βιβλία που έχουν διαβαστεί εδώ και χρόνια, οι ντουλάπες γεμάτες με ρούχα που έχουν πολυφορεθεί και όσο για τα CD και τα DVD ποιος τα χρειάζεται πλέον; Παλιά αλλά όχι για τον κάλαθο των αχρήστων. Έτσι κάπως γεννήθηκε η ιδέα της πώλησης παλιών αντικειμένων, μιας ιδέας πολύ παλιάς. Τόσο παλιάς ίσως όσο και το εμπόριο.
Ποτέ όμως μέχρι σήμερα δεν υπήρχαν τόσες πολλές δυνατότητες και ευκαιρίες να πουλήσει κανείς παλιά πράγματα και κυρίως μέσω Διαδικτύου.
“Δεν υπάρχει τίποτα πλέον παλιό που δεν μπορεί κανείς να πουλήσει μέσω Διαδικτύου”, λέει ο Τόμας Άλμαν, εκπρόσωπος της ένωσης Fairwertung, η οποία ασχολείται με την πώληση μεταχειρισμένων ενδυμάτων. “Οι πωλήσεις από δεύτερο χέρι είναι η απόλυτη μόδα”, συμπληρώνει. Είναι όμως όντως έτσι τα πράγματα;
Με μια πρώτη ματιά ναι. “Ήδη από τη δεκαετία του 1990 οι πωλήσεις αυτές που γίνονταν χρησιμοποιώντας την έννοια ‘vintage’ ήταν όλο και πιο επιτυχημένες” δηλώνει η Ντανιέλα Καμίνσκι, επικεφαλής της Ένωσης Πωλήσεων από Δεύτερο Χέρι.
Οι λόγοι για τους οποίους καταφεύγει κάποιος στις αγορές από δεύτερο χέρι είναι πολλοί. Καταρχάς πολλοί νέοι που δεν θέλουν να μοιάζουν με τους υπόλοιπους αγοράζουν παλιότερα ρούχα με στόχο να ξεχωρίζουν. Άλλοι πάλι για λόγους σεβασμού προς το περιβάλλον και φυσικά για οικονομικούς μιας και είναι πιο φθηνά.
Δεν είναι όμως μόνο ιδιώτες που ακολουθούν την τάση. Μεγάλες πολυεθνικές όπως για παράδειγμα η IKEA προσφέρουν τη δυνατότητα στους πελάτες τους να φέρουν τα παλιά τους έπιπλα και να τα μεταπωλήσουν. Τι λένε όμως οι αριθμοί; Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία ο τζίρος το 2016 από την πώληση χρησιμοποιημένων αγαθών ανήλθε σε 617 εκατομμύρια ευρώ. Πολύ μεγαλύτερος σε σχέση με έναν χρόνο νωρίτερα που είχε ανέλθει στα 567 εκατομμύρια αλλά πολύ μικρότερος σε σύγκριση με το 2014 που είχε φθάσει τα 785 εκατομμύρια ευρώ.
Διαφορετική άποψη έχει ο ειδικός σε θέματα εμπορίου Γκέριτ Χάινεμαν, ο οποίος πιστεύει πως είναι υπερεκτιμημένη η άποψη ότι η πώληση παλιών προϊόντων είναι μια νέα τάση. “Πάντα το εμπόριο παλιών αντικειμένων αποτελούσε μια νησίδα του γενικότερου εμπορίου” λέει. “Όσο για την πρακτική της IKEA δεν είναι παρά ένα διαφημιστικό κόλπο. Κανείς δεν πρόκειται να ξεβιδώσει την παλιά του βιβλιοθήκη και να την πάει πίσω στο μαγαζί”.
Μια νησίδα του εμπορίου λοιπόν, αλλά πόσο χρήσιμη είναι τουλάχιστον για το περιβάλλον. “Η υπερπροσφορά στα ρούχα είναι τεράστια”, λέει η Ντανιέλα Καμίνσκι, της Ένωσης Πωλήσεων από Δεύτερο Χέρι. “Παράγονται πολύ κακής ποιότητας νέα προϊόντα και η μεταπώληση ενός παλιού φθηνού T- Shirt είναι απλά ακριβή υπόθεση. Αυτό που μπορεί να αλλάξει είναι η καταναλωτική μας συμπεριφορά, η οποία θα οδηγήσει και τις μεγάλες εταιρείες σε αλλαγή της πολιτικής τους, μιας πολιτικής πιο φιλικής προς το περιβάλλον.
Πηγή: DW via ΑΠΕ/ΜΠΕ
