Τα πολιτικά «παζάρια» που έχει δρομολογήσει η Φώφη Γεννηματά αλλά και ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται τα θεσμικά και ταυτοτικά ζητήματα του προοδευτικού χώρου αναδείχτηκαν ξεκάθαρα μετά τη συνάντησή της με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Η Φώφη Γεννηματά φαίνεται ότι έχει πειστεί ότι θα ενισχυθεί ο ρυθμιστικός ρόλος του Κινήματος Αλλαγής εάν καταφέρει να εκλέξει «κεντροαριστερό» Πρόεδρο Δημοκρατίας μαζί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την ΝΔ.
Έτσι εξηγείται και η στάση της ως προς την κατάργηση της απλής αναλογικής, σύστημα το οποίο είναι προφανές ότι ευνοεί τα μικρότερα κόμματα. Την ίδια στιγμή κάνει και στροφή σε σχέση με τις πάγιες θέσεις του ΠΑΣΟΚ στο θέμα της ψήφου των αποδήμων ταυτιζόμενη πλέον πλήρως με την γραμμή της ΝΔ περί ισοτιμίας της ψήφου και προσμέτρησής της στο εκλογικό αποτέλεσμα. Δίνει εν ολίγοις εκλογικό νόμο και ψήφο αποδήμων για να «πάρει» Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την πλευρά του έχει επίσης δείξει ότι, ακόμη και ως πρωθυπουργός πλέον, αντιλαμβάνεται κορυφαία θεσμικά ζητήματα αφενός ως εργαλείο πολιτικού «εξοβελισμού» του ΣΥΡΙΖΑ και της αριστεράς και αφετέρου ως μηχανισμό επίλυσης των εσωκομματικών διαφορών στην ΝΔ. Θέλει, δηλαδή, ισότιμη και άνευ όρων ψήφο των αποδήμων για να αλλοιώσει το εκλογικό σώμα και να παγιώσει μια πλασματική συντηρητική πλειοψηφία που δεν αντανακλάται αυτήν τη στιγμή στην ελληνική κοινωνία. Θέλει όμως ταυτόχρονα να παίξει και παιχνίδι τακτικής με τις συναινέσεις για να εμφανίσει απομονωμένο τον ΣΥΡΙΖΑ, και θέλει επίσης χρόνο και χώρο για να διαχειριστεί τις εσωκομματικές του ισορροπίες.
Τούτων δοθέντων, το Μαξίμου να βλέπει «διάθεση συναινέσεων πλην ΣΥΡΙΖΑ» στο θέμα της ψήφου των αποδήμων και διαρρέει ότι ο πρωθυπουργός πέτυχε «την πρώτη στρατηγική νίκη» μετά τις συναντήσεις του με τους πολιτικούς αρχηγούς. Τα πράγματα όμως θα είναι αρκετά σύνθετα και δύσκολα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη το επόμενο δίμηνο.
Στο θέμα της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικών, η κυβέρνηση θέτει ως αφετηρία την αποδοχή της ισοτιμίας της ψήφου – δηλαδή, την προσμέτρησή της στο εκλογικό αποτέλεσμα – και δείχνει ως «νίκη» το γεγονός ότι την αποδέχονται το ΚΙΝΑΛ και η Ελληνική Λύση και δεν την αποκλείουν, υπό όρους, το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25. Και για να πετύχει την τελική συναίνεση όλων, εμφανίζεται σύμφωνα με τις πληροφορίες διατεθειμένη να συζητήσει, και πιθανώς να δεχθεί, τις προϋποθέσεις που βάζει το ΚΚΕ: Να μην είναι επιστολική η ψήφος αλλά αυτοπρόσωπη στα προξενεία, να διαθέτουν ελληνικό ΑΦΜ οι απόδημοι και να υπάρχει χρονικό όριο ως προς την διαμονή τους στο εξωτερικό.
Εδώ, το πρώτο πρόβλημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι πως εάν αποδεχθεί τους τρεις όρους θα είναι απολύτως ανακόλουθος με τα όσα υποσχέθηκε στους ομογενείς στην Νέα Υόρκη. Πάνω από όλα η θέσπιση χρονικού ορίου διαμονής στο εξωτερικό ακυρώνει ντε φάκτο την δέσμευση και της κυβέρνησης και του ΚΙΝΑΛ για δυνατότητα ψήφου από τον τόπο κατοικίας σε όλους όσοι είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους. Το δεύτερο, και βασικότερο, είναι πως η προϋπόθεση του ελληνικού ΑΦΜ, όπως ήδη προειδοποιούν έμπειροι νομικοί, προϋποθέτει συνταγματική αναθεώρηση που δεν μπορεί να γίνει καθώς δεν υπάρχει σχετική πρόβλεψη και εντολή από την προηγούμενη Βουλή.
Σε ό,τι αφορά τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στο ΚΙΝΑΛ πανηγυρίζουν διότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης συμφώνησε με την Φώφη Γεννηματά πως η εκλογή πρέπει να γίνει στην βάση διακομματικής συναίνεσης και συνεννόησης.
Ο πρωθυπουργός όμως ζήτησε ξανά χρόνο για τις τελικές του αποφάσεις έως τα Χριστούγεννα. Είναι προφανές πως δεν είναι εύκολο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη να πει από τώρα «όχι» στην ανανέωση της θητείας Παυλόπουλου. Οι καραμανλικοί του κόμματός του δεν θα είναι καθόλου ευτυχείς, και για πολλούς οι 6 διαρροές στην ψηφοφορία της προανακριτικής κατά Παπαγγελόπουλου ήταν κι ένα μήνυμα προς το Μαξίμου για τις περαιτέρω αποφάσεις του. Καθόλου εύκολο δεν είναι να προσπεράσει και τον παράγοντα Σαμαρά, που ούτε τον Προκόπη Παυλόπουλο θέλει να βλέπει, ούτε εγκαταλείπει τις προσωπικές φιλοδοξίες ανεξαρτήτως του ότι ο ίδιος δεν μπορεί να δημιουργήσει όχι απλώς διακομματική, αλλά ούτε καν εσωκομματική συσπείρωση.
Όλα αυτά διαμορφώνουν ένα δίμηνο σοβαρών προκλήσεων όχι μόνον για τον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά και για το ΚΙΝΑΛ και το ΚΚΕ. Κι εδώ έχουν το δικό τους πολιτικό νόημα και τα δύο μηνύματα που απευθύνουν πηγές του ΣΥΡΙΖΑ: Ως προς το πρώτο λένε πως με την τακτική του «το ΚΙΝΑΛ αποσυνδέεται από οποιαδήποτε προοδευτική εξέλιξη στον τόπο». Και ως προς το δεύτερο σημειώνουν ότι «δεν διανοούμαστε ότι το ΚΚΕ θα επιτρέψει αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις και θα κάνει ένα ιστορικό δώρο στην κυβέρνηση της Δεξιάς, παραβλέποντας την παγίδα».
