Ο Φινλανδός Άκι Καουρισμάκι βραβεύτηκε με την Αργυρή Άρκτο καλύτερης σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, όπου παρουσίασε την ταινία του για τους πρόσφυγες “Η άλλη πλευρά της Ελπίδας”, ενώ η ταινία “On body and soul” της Ουγγαρέζας Ιλντικό Ενιέντι βραβεύτηκε με την Χρυσή Άρκτο καλύτερης ταινίας.
Επιπλέον, η ηθοποιός Κιμ Μιν Χι από τη Νότια Κορέα έλαβε την Αργυρή Άρκτο καλύτερης ηθοποιού για την ταινία του σκηνοθέτη Χανγκ Σανγκ Σου “On the Beach at Night Alone” και με την Αργυρή Άρκτο καλύτερου ηθοποιού τιμήθηκε ο Αυστριακός Γκεοργκ Φρίντριχ για το ρόλο του στην ταινία “Bright nights”.
Ο κατάλογος των βραβείων του 67ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου:
– Χρυσή Άρκτος καλύτερης ταινίας: “Testrol es lelekrol” (On Body and Soul), Ιλντικό Ενιέντι, Ουγγαρία.
– Μεγάλο βραβείο της κριτικής επιτροπής, Αργυρή Άρκτος, “Felicite”, Αλέν Γκομίς, Γαλλία/Σενεγάλη/Βέλγιο/Γερμανία/Λίβανος
– Αργυρή Άρκτος καλύτερης σκηνοθεσίας: Ακί Καουρισμάκι, “Toivon tuolla puolen” (Η άλλη πλευρά της ελπίδας), Φινλανδία/Γερμανία
– Αργυρή Άρκτος καλύτερης ηθοποιού: Κιμ Μιν Χι για την ταινία Bamui haebyun-eoseo honja” (On the Beach at Night Alone), Χονγκ Σανγκ Σου, Νότια Κορέα
– Αργυρή Άρκτος καλύτερου ηθοποιού: στον Αυστριακό Γκεόργκ Φρίντριχ για το Helle N?chte” (Bright Nights), Τόμας Άρσλαν, Γερμανία/Νορβηγία
– Αργυρή Άρκτος εξαιρετικής καλλιτεχνικής συνεισφοράς: “Ana, mon amour”, Κάλιν Πέτερ Νέτζερ, Ρουμανία/ Γερμανία/Γαλλία
– Αργυρή Άρκτος καλύτερου σεναρίου: “Una mujer fantastica” (Μια φανταστική γυναίκα), Σεμπαστιάν Λέλιο, Χιλή/ΗΠΑ/Γερμανία/Ισπανία
– Βραβείο Άλφρεντ Μπάουερ: “Pokot” (Spoor), Ανιέσκα Χόλαντ, Πολωνία/Γερμανία/Τσεχία/Ελβετία/Σλοβακία
– Βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ (για πρώτη φορά το 2017): “Istiyad Ashbah” (Ghost Hunting) του Ραέντ Αντόνι, Παλαιστίνη
– Βραβείο καλύτερης πρώτης ταινίας: “Estiu 1993” (Καλοκαίρι του 1993), Κάρλα Σιμόν, Ισπανία
– Χρυσή Άρκτος καλύτερες ταινίας μικρού μήκους: “Cidade Pequena” (Small town), Ντιέγκο Κόστα Αμαράντε, Πορτογαλία
– Αργυρή Άρκτος ταινίας μικρού μήκους: “Ensue?o en la Pradera”, Εστέμπαν Αρανγκοίζ Χουλιέν, Μεξικό
(Photo: Berlinale FB page/Ali Ghandtschi)
