Η «θάλασσα» -ή μάλλον η «ζούγκλα»- τσιμέντου που μας περιτριγυρίζει, απορροφά σε μεγάλο βαθμό το διοξείδιο του άνθρακα, που έχει παραχθεί κατά την παραγωγή του τσιμέντου από τις βιομηχανίες. Όπως αναφέρει το ΑΠΕ, σε αυτό το μάλλον απρόσμενο συμπέρασμα κατέληξε για πρώτη φορά μια νέα διεθνής επιστημονική έρευνα. Με τον τρόπο αυτό, η «θάλασσα» του τσιμέντου λειτουργεί όπως η πραγματική θάλασσα και η ζούγκλα του πρασίνου, που επίσης απορροφούν μεγάλες ποσότητες διοξειδίου, δρώντας ως αντίβαρο στην κλιματική αλλαγή.
Η μελέτη αναδεικνύει μια αθέατη -και παραγνωρισμένη μέχρι σήμερα- ωφέλιμη πλευρά των τσιμεντένιων κατασκευών, που με τον τρόπο τους βοηθάνε στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής (αφού βέβαια προηγουμένως οι τσιμεντοβιομηχανίες έχουν αυξήσει δραστικά τις εκπομπές διοξειδίου στην ατμόσφαιρα).
Σύμφωνα με το ΑΠΕ, οι ερευνητές από την Κίνα, τις ΗΠΑ και αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, με επικεφαλής τον καθηγητή Ντάμπο Γκουάν του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών “Nature Geoscience”, υπολόγισαν ότι το τσιμέντο της Γης που έχει χρησιμοποιηθεί σε κάθε είδους κτίρια, δρόμους και άλλες υποδομές, απορροφά περίπου ένα δισεκατομμύριο τόνους ατμοσφαιρικού διοξειδίου κάθε χρόνο.
Εκτιμάται ότι μεταξύ 1930-2013 παρήχθησαν πάνω από 76 δισεκατομμύρια τόνοι τσιμέντου διεθνώς και, παράλληλα, περίπου 4,5 γιγατόνοι (δισεκατομμύρια τόνοι) άνθρακα απορροφήθηκαν από το τσιμέντo. Η ποσότητα αυτή αποτελεί το 43% έως 44% του διοξειδίου που εκλύθηκε στην ατμόσφαιρα κατά τη βιομηχανική παραγωγή του τσιμέντου στη διάρκεια της ίδιας περιόδου.
