Με τον ήχο του ζουρνά να απλώνεται με…μαγικό τρόπο στους δρόμους της Νάουσας συνεχίζεται και σήμερα (18/2) το ταξίδι στην παράδοση με τους Γενίτσαρους και τις Μπούλες. Ενα έθιμο-δρώμενο που αν δεν έχεις επισκεφτεί την πόλη της Ημαθίας δύσκολα μπορείς να νιώσεις, καθώς η συγκίνηση και τα συναισθήματα που σου ξυπνάει είναι μοναδικά, ανεπανάληπτα.
Οπως κάθε χρόνο έτσι και τόσο οι κάτοικοι της Νάουσας όσο και οι επισκέπτες ξεχύνονται στους δρόμους της πόλης για να χορέψουν, να διασκεδάσουν και να παρακολουθήσουν από κοντά το έθιμο αυτό που είναι βαθιά ριζωμένο στις καρδιές των Ναουσαίων.
Τα μπουλούκια των Γενίτσαρων υπό τον ήχο του ζουρνά… περιπλανιούνται στους δρόμους της πόλης με την περηφάνια να είναι ζωγραφισμένη στην κορμοστασιά τους. Από πολύ νωρίς το πρωί και με μορφή ιεροτελεστίας μετά το ντύσιμο, μαζεύονται ένας, ένας στο μπουλούκι και οδηγούνται προς το δημαρχείο όπου εκεί, σύμφωνα με την παράδοση θα πάρουν την άδεια από τον άρχοντα της πόλης για χορέψουν στους δρόμους της.
Και ο χορός αυτός παρά την κούραση των Γενίτσαρων τελειώνει το βράδυ στα «Καμένα» (περιοχή στο κέντρο της πόλης, όπου είναι ο σύλλογος τους) όπου όλοι τους θα ανανεώσουν το ραντεβού τους για την επόμενη μέρα. Νωρίτερα, τα μπουλούκια με την παραδοσιακή πατινάδα πέρασαν από τα «Αλώνια», όπου οι Γενίτσαροι έβγαλαν τον πρόσωπο και στη συνέχεια έγιναν ένα με τον κόσμο και χόρεψαν στην πλατεία της περιοχής.
Δύο λόγια για την ιστορία…
Το ιδιαίτερο αυτό έθιμο της αποκριάς, που δίνει έντονο παραδοσιακό χρώμα στο καρναβάλι της Νάουσας, χρονολογείται στον 18ο αιώνα, ενώ οι ρίζες του ανιχνεύονται σε γιορτές στην αρχαία Ελλάδα, σχετικές με τον θεό Διόνυσο.
Το έθιμο Γενίτσαροι και Μπούλες (συναντάται και ως «Γιανίτσαροι και Μπούλες», σε πιο βαριά Ναουσαίικα) και είναι ένα παραδοσιακό δρώμενο στη Νάουσα την περίοδο της αποκριάς. Ο χαρακτηριστικός ήχος του ζουρνά και το νταούλι συνοδεύει τους γενίτσαρους σε κάθε τους βήμα, καθώς χορεύουν στους δρόμους της Νάουσας κατά ομάδες (μπουλούκια).
Στο έθιμο λαμβάνουν μέρος μόνο νεαροί άνδρες, ανύπαντροι τα παλαιότερα χρόνια. Ο Γενίτσαρος, ο περήφανος αυτός φουστανελοφόρος, με τα πολλά ασημικά στο στήθος και τη φουστανέλα, την μακριά πάλα (σπαθί) και τον κέρινο «πρόσωπο» είναι ο πρωταγωνιστής. Κύριο ρόλο έχει η Μπούλα, άνδρας που υποδύεται (χωρίς να τη γελοιοποιεί) τη γυναίκα, με φαρδιά φουστάνια και «Πρόσωπο» στολισμένο με τούλια και λουλούδια.
