Επιστήμονες στις ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν μια περιοχή του ανθρωπίνου γονιδιώματος, η οποία σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για στυτική δυσλειτουργία.
Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται ένας γενετικός παράγοντας κινδύνου για το εν λόγω πρόβλημα, γεγονός που πιθανώς ανοίγει το δρόμο για νέες θεραπείες εκείνων των ανδρών που δεν ανταποκρίνονται στις υπάρχουσες θεραπείες.
Η στυτική δυσλειτουργία, δηλαδή η αδυναμία ενός άνδρα να έχει επαρκή στύση κατά τη σεξουαλική δραστηριότητα, είναι μια κοινή διαταραχή των ανδρών μέσης και τρίτης ηλικίας. Θεωρείται ότι μπορεί να έχει πολλές αιτίες, όπως νευρολογικές, ψυχολογικές, ορμονικές και αγγειακές.
Υπάρχουν σήμερα ορισμένες θεραπείες, αλλά δεν ανταποκρίνονται όλοι οι άνδρες σε αυτές. Οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι το πρόβλημα έχει και γενετικό υπόβαθρο περίπου στο ένα τρίτο των περιστατικών, αλλά έως τώρα δεν είχαν βρει κάποιο γονίδιο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Έρικ Γιόργκενσον του ερευνητικού ιατρικού κέντρου Kaiser Permanente της Βόρειας Καλιφόρνιας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), μελέτησαν στοιχεία για σχεδόν 380.000 άνδρες.
Εντόπισαν μια γενετική περιοχή κοντά στο γονίδιο SIM1, η οποία εμφανίζει σημαντική συσχέτιση με τη στυτική δυσλειτουργία (αύξηση κινδύνου 26% για όσους έχουν τον συγκεκριμένο γενετικό παράγοντα στο DNA τους) και αυτό άσχετα με άλλους παράγοντες που μπορεί να συνυπάρχουν στο ίδιο άτομο (π.χ. παχυσαρκία).
Το εν λόγω γονίδιο SIM1 είναι γνωστό ότι παίζει κεντρικό ρόλο στη ρύθμιση του βάρους και στη σεξουαλική λειτουργία. Ο παράγοντας κινδύνου για στυτική δυσλειτουργία είναι μια περιοχή του γονιδιώματος πολύ κοντά σε αυτό το γονίδιο. Δεν ταυτίζεται με αυτό, αλλά αλληλεπιδρά μαζί του.
ΑΠΕ
