Για τη φοίτηση των προσφυγόπουλων στα Γρεβενά

O κ. Θόδωρος είχε έρθει εντεκάχρονος το 1922 από τη Σαφράμπολη της Μικράς Ασίας στα Γρεβενά και εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στο χωριό του Αγίου Γεωργίου. Όντας τουρκόφωνος, το γένος Καρασάββα, έμαθε τα ελληνικά στο εκεί Δημοτικό Σχολείο. Παρότι από τα μέσα της δεκαετίας του 1930 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη δεν έπαψαν ποτέ οι αναφορές και οι σχέσεις με τα Γρεβενά, ήταν συνδρομητής στην τοπική εφημερίδα, επισκέπτονταν το χωριό κλπ. Η ταύτισή του με έναν τόπο που είχε ζήσει λίγα μόνο χρόνια συνιστούσε για μένα ένα ερώτημα μέχρι που το συζητήσαμε. Είχε από πολύ νωρίς συνειδητοποιήσει τις δυσκολίες που οι τοπικές κοινωνίες της Μακεδονίας βίωσαν όταν δέχθηκαν τους πρόσφυγες. Αυτό θυμόταν και σε αυτό επέμενε: στην υπέρβαση της δυσκολίας. Μια υπέρβαση που δεν έγινε από τη μια μέρα στην άλλη και ήταν ενίοτε συγκρουσιακή. Εξηγούσε την ταύτισή του με τα Γρεβενά ως οφειλή στην ανθρωπιά εκείνων των γηγενών που συνέβαλαν στην υπέρβαση.

Του Γιώργου Αγγελόπουλου*

Οι γονείς των σχολείων στα Γρεβενά γνωρίζουν ότι οι πρόσφυγες που ήρθαν τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας από πολλά μέρη του κόσμου, σε αντίθεση με τους πρόσφυγες του 1922, δεν ταυτίζονται με την Ελλάδα. Ελάχιστοι από αυτούς έχουν ως πρόταγμα να παραμείνουν στην χώρα μας. Το δικό μας πρόταγμα όμως είναι να τους δεχθούμε ως ανθρώπους και να τους προετοιμάσουμε για το όποιο μέλλον τους. Η εκπαίδευση αποτελεί βασικό μηχανισμό αυτής της προετοιμασίας. Μιας προετοιμασίας που θα είναι ατελέσφορη αν γίνει σε ξεχωριστές σχολικές μονάδες, ξεκομμένες από το αξιακό πλαίσιο των ευρωπαϊκών κοινωνιών στις οποίες θα κληθούν να ζήσουν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι πιο παιδαγωγικά αποτελεσματικό και πιο κοινωνικά δόκιμο να φοιτούν τα προσφυγόπουλα σε σχολεία που φοιτούν και τα ελληνόπουλα.

Σε όσους επιχειρούν να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά τις πηγαίες απορίες των γονέων, απλά επισημαίνουμε ότι θα αποτύχουν. Όπως απέτυχαν παντού στην Ελλάδα. Η χώρα αυτή είναι τόπος ενεργών πολιτών, τόπος ανθρώπων με “Α” κεφαλαίο. Το επιχείρησαν ορισμένοι στον Κολωνό, στο Πέραμα, στο Ωραιόκαστρο. Εντέλει, ούτε ένα σχολείο δεν υπήρξε που δεν δέχθηκε προσφυγόπουλα. Στο Ωραιόκαστρο που έγιναν οι πιο μαζικές αντιπαραθέσεις υπάρχει σήμερα πρόσφυγας γονέας ως μέλος σε ΔΣ Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων. Απλά και μόνο διότι η παρουσία των προσφυγόπουλων στην πράξη κατέρριψε όλους τους ενδοιασμούς και όλους τους μύθους. Σήμερα λειτουργούν εκατοντάδες σχολεία με Τάξεις Υποδοχής και ΔΥΕΠ σε όλη την Ελλάδα. Σε όλα τα μέρη αυτής της χώρας εντέλει κέρδισε η λογική και η ανθρωπιά. Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους: δεν πρόκειται για μια αντιπαράθεση «δεξιών» και «αριστερών», για μια αντιπαράθεση «περισσότερο» και «λιγότερο» Ελλήνων, για μια αντιπαράθεση υπέρ της «εθνικής ομοιογένειας» και της «πολυπολιτισμικότητας». Όλες αυτές οι αφηγήσεις συνιστούν στερεοτυπικές αναπαραστάσεις που ορισμένοι προσπαθούν να προβάλλουν για ιδιοτελείς λόγους. Μπορούμε να αναφέρουμε πάμπολα παραδείγματα ανθρώπων που αρρωσταίνουν όταν ακούν τη λέξη «αριστερά» αλλά πρωταγωνίστησαν στο άνοιγμα των σχολείων στα προσφυγόπουλα. Όλες οι προσφυγές που κατατέθηκαν στο υψηλότερο δικαστικό επίπεδο (Συμβούλιο της Επικρατείας) με αιτιάσεις σαν και αυτές που αναφέρονται στην απόφαση του Συλλόγου Γονέων του 7ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών κερδήθηκαν υπέρ της λειτουργίας ΔΥΕΠ και Τάξεων Υποδοχής. Μια απόφαση που οφείλουμε να επισημάνουμε ότι λήφθηκε κατά πλειοψηφία. Πουθενά στην Ελλάδα εδώ και τρία χρόνια δεν προέκυψαν ζητήματα υγείας στα προσφυγόπουλα διαφορετικά από τα συνήθη που έχουν και τα παιδιά της ηλικίας τους (άξιο προσοχής!).

Οι ενδοιασμοί έναντι της εκπαίδευσης των προσφυγόπουλων είναι απολύτως κατανοητοί. Ενδοιασμοί που είναι φυσιολογικοί μπροστά στο άγνωστο και οφείλουν να απαντηθούν με τον πληρέστερο τρόπο από τους φορείς της πολιτείας, τρόπο που σέβεται ανθρώπινες ζωές γηγενών και φιλοξενούμενων. Η φοίτηση των προσφυγόπουλων στα σχολεία είναι ένα παράθυρο ομαλοποίησης των ζητημάτων, είναι η βασιλική οδός δημιουργίας σχέσεων εμπιστοσύνης που θα προσφέρει ένθεν και εκείθεν. Οι Γρεβενιώτες ας γνωρίζουν ότι δεκάδες χιλιάδες άλλες και άλλοι πολίτες αυτής της χώρας πέρασαν από το ίδιο μονοπάτι και τα κατάφεραν. Οι οργανωτικές δυσκολίες είναι υπαρκτές όπως συμβαίνει σε κάθε νέα πραγματικότητα στο σχολικό πλαίσιο. Ας κλείσουν οι γονείς τα αυτιά τους σε όσους αντιδρούν στην εκπαίδευση των προσφυγόπουλων γιατί δεν αγαπούν τον τόπο τους αλλά διότι φοβούνται τον εαυτό τους. Η όλη αντιπαράθεση αφορά μόνο δευτερευόντως τα προσφυγόπουλα. Αφορά εμάς, τη δική μας κοινωνία. Αφορά τις αξίες που πρεσβεύουμε ανεξαρτήτως αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν δίπλα μας πρόσφυγες. Για τα δικά μας παιδιά και το πως τα μεγαλώνουμε. Για τον εαυτό μας στον καθρέπτη.

*Ο Γιώργος Αγγελόπουλος είναι προϊστάμενος του Γραφείου του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη, επίκουρος καθηγητής του ΑΠΘ

 

 

Δημοφιλή άρθρα

Λαμπάκι λαδιού: Γιατί ανάβει και πώς να το διορθώσετε;

Δείτε γιατί ανάβει το λαμπάκι λαδιού στο αυτοκίνητό σας και βρείτε όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζεται για να το διορθώσετε!

Οδηγός Πόλης: Εναλλακτικοί χώροι για παιδικά πάρτυ στη Θεσσαλονίκη

Αν αναζητάτε εναλλακτικούς χώρους για παιδικά πάρτυ στη Θεσσαλονίκη, διαβάστε τον οδηγό μας & κάντε τα πιο αξέχαστα πάρτυ γενεθλίων ή γιορτής!

Λεκάνη τουαλέτας: 5 Παράγοντες για τη σωστή επιλογή!

Δείτε πώς να επιλέξτε την ιδανική λεκάνη τουαλέτας για τον χώρο και τις ανάγκες σας!

5 + 1 Κοντινές Αποδράσεις από τη Θεσσαλονίκη

Έχεις ανάγκη ένα city break; Βρες 5 + 1 μοναδικές προτάσεις μια ανάσα από τη Θεσσαλονίκη!

10 + 1 Χριστουγεννιάτικα Δώρα για Άντρες: Τι δώρο να του πάρω;

Αναζητάς χριστουγεννιάτικα δώρα για άντρες, αλλά δυσκολεύεσαι να αποφασίσεις τι τελικά θα πάρεις; Tο αντρικό δώρο είναι μια κατηγορία από μόνο του, καθώς συνήθως...