Η Κούβα βιώνει μία από τις χειρότερες περιόδους ξηρασίας των τελευταίων 100 ετών της. Αν και η κυβέρνηση έχει μεριμνήσει για την παροχή πόσιμου νερού στους πολίτες της, οι ελλείψεις λόγω της ανομβρίας αλλά και οι παλιές υποδομές δυσχεραίνουν την κατάσταση.
Για να αντιμετωπίσει την κατάσταση η κρατική υπηρεσία νερού της Κούβας αναγκάζεται να αλλάξει χειροκίνητα τη ροή του νερού στο υδρευτικό δίκτυο, ώστε να εξασφαλίσει ότι όλοι θα έχουν μέσα στη μέρα ίση ποσότητα νερού στις βρύσες τους.
Παρά τις προσπάθειες ωστόσο, κάποιες απομακρυσμένες πόλεις του νησιού της Επανάστασης έχουν τρεχούμενο νερό μόλις μία φορά κάθε πέντε μέρες κι αυτό για λίγες ώρες, κατά τις οποίες σπεύδουν να γεμίσουν τις δεξαμενές τους. Η κυβέρνηση έχει επιστρατεύσει ακόμη και υδροφόρες που μεταφέρουν νερό εκεί που το δίκτυο δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των πολιτών.
Ωστόσο, στις συνθήκες ακραίας ξηρασίας, όπως αυτές που αντιμετωπίζει η Κούβα αυτή τη στιγμή, πολλοί Κουβανοί αναγκάζονται να αγοράζουν νερό ακόμη κι από τη «μαύρη αγορά», με τους «μαυραγορίτες» του νερού να το πουλούν σε υπερβολικές τιμές και να το μεταφέρουν ακόμη και με άλογα στους αγοραστές του.
