Πριν ένα χρόνο είδε το πρώτο του όνειρο, στο οποίο πρωταγωνιστής ήταν ο ίδιος, καθισμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Μέχρι τότε σε όλα του τα όνειρα ήταν όρθιος. Ίσως υποσυνείδητα δεν ήθελε να παραδεχτεί την πραγματικότητα. Όμως, μετά από αυτό η ζωή του άλλαξε. «Ήρθε ένας άγγελος στον ύπνο μου και μου είπε θέλω να σου κάνω μια πρόταση: ή σε κάνω καλά για 24 ώρες και κάνεις ό,τι θες ή θα παραμείνεις στο αναπηρικό καροτσάκι και θα έχεις μια ήσυχη ζωή. Επέλεξα το δεύτερο και από τότε βλέπω χαρούμενα όνειρα», τόνισε ο 26χρονος Δημήτρης Αντωνίου σε ειδική εκδήλωση που έγινε σήμερα στο Βασιλικό Θέατρο, αφιερωμένη σε αυτόν.
Πριν ακριβώς δέκα χρόνια, στις 14 Οκτωβρίου 2006, ο Δημήτρης μαζί με φίλους του καθόταν έξω από το σχολείο του, το 7ο λύκειο Καλαμαριάς, το οποίο τελούσε υπό κατάληψη. Ένα αυτοκίνητο, που κινούνταν με μεγάλη ταχύτητα επί της οδού Ανδριανουπόλεως, έχασε τον έλεγχο και έπεσε πάνω στα παιδιά. Μόνος σοβαρά τραυματίας ο Δημήτρης, ο οποίος «γλίτωσε» το θάνατο με συντριπτικό κάταγμα στον αυχένα, ολική ρήξη νωτιαίου μυελού και ακρωτηριασμό του δεξιού του χεριού.
Όμως, δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Δημιούργησε την ομάδα graffiti «C’est La Vie», ομορφαίνοντας σχολεία και γκρίζους αστικούς χώρους, σπούδασε στο τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ, συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην Οικονομική Θεωρία στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, ασχολήθηκε με στίχους ραπ τραγουδιού, έγραψε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Έτσι είναι η ζωή» και αυτό το διάστημα ολοκληρώνει το δεύτερο. Στο βιβλίο του ήθελε να δώσει στον αναγνώστη την ευκαιρία να δει τον κόσμο και τη ζωή μέσα από μια διαφορετική ματιά ή καλύτερα μέσα από πολλές διαφορετικές ματιές. «Όλοι έχουν προβλήματα. Το ζήτημα είναι πως αντιμετωπίζει ο καθένας τις πληγές του και πως ο πόνος μπορεί να γίνει δυναμωτικός», σχολίασε, εξηγώντας την επιλογή του να βυθιστεί στο μαρτύριο του, μια κίνηση που έκανε για να το νικήσει στο τέλος.
Οι στίχοι του τραγουδιού του Δημήτρη:
Το ίδιο όνειρο είδα φίλε τρεις βραδιές απανωτά
Φτερωτός άγγελος ήρθε και είπε τραγουδιστά
Πως άμα θέλω μπορώ να γίνω πάλι καλά
24 ώρες τη ζωή μου να χαρώ
Αρκεί μετά να φύγω απ’ τον κόσμο αυτό
Ίσως ένα ευχαριστώ να μην ήταν αρκετό
Μια αγκαλιά μετά και βήμα τολμηρό
Στο όνειρο μέσα βούτηξα ακόμη πιο βαθιά
Για 24ώρο ταξίδι προορισμό μου η χαρά.
Το πρώτο πράμα που έκανα ήταν να τρέχω σα χαζός
Γιατί αυτό μου έλειπε όσο καιρό ήμουν καθιστός
Τον κρύο αέρα ήθελα το πρόσωπο μου να χτυπά
Και αντί για τσούξιμο ένιωθα αγαλλίαση βαθιά
Παιδί μέσα μου ξύπνησε, που έψαχνα καιρό
Κι ο κόσμος όλος έγινε ένα πάρκο μαγικό
Παιχνίδι αναζήτησα, τσουλήθρα για να αφεθώ
Εκεί όμως συνάντησα, τα μάτια της τον ουρανό
Νέο κόσμο φτιάξαμε επιλογή μας και των δυο
μια νέα εξερεύνηση στο κορμί της μυστικό
άλλοι το λένε έρωτα, κυνήγι σαρκικό
εγώ το λέω συνάντηση με κάτι μάλλον θεϊκό
Η ώρα πέρασε και ήθελα να γευτώ πολλά
μία αγκαλιά και ένα φιλί εκεί στη κοιλιά
το σπόρο μήνυμα έστελνα, ελπίδα, μακρινό καλό
θαύμα σου λέω φίλε μου ΜΗ ΤΟ ΞΕΧΝΑΣ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ
(Ας είναι όνειρο αυτό, εγώ θα το αγκαλιάσω
Πρωί θα σηκωθώ, τον ήλιο να ξεγελάσω
Δικός μου είναι ο χρόνος, δικιά μου είναι η ζωή
Κάθε στιγμή αναγεννιέμαι αρκεί να έχω επιλογή)
Στη γύρα πάλι βγήκα και ψάχνω τη χαρά
είχα ώρες μπροστά πριν να την κάνω οριστικά
τα αδέρφια πήγα βρήκα τους φίλους απ’ τα παλιά
ανθρώπους που ότι κ αν γίνει τους έχεις μες την καρδιά
Γελάσαμε δακρύσαμε την πίκρα εξαφανίσαμε
σε μια γροθιά χωρέσαμε όσα δε λησμονήσαμε
ο κόσμος γίνεται σκληρός ίσως και επικίνδυνος
μα η ασπίδα καθενός είναι η ψυχή και ο διπλανός
Βαρύ φορτίο χρώμα να δίνουμε παντού
θέατρο όλοι παίξαμε το ρόλο του μικρού σοφού
νόημα λέει δώσαμε σε χίλιες δυο μικρές ζωές
μα η ανθρωπότητα θέλει το σχέδιο αφελές
(Ας είναι όνειρο αυτό, εγώ θα το αγκαλιάσω
Πρωί πρωί θα σηκωθώ, τον ήλιο να ξεγελάσω
Δικός μου είναι ο χρόνος, δική μου είναι η ζωή
Κάθε στιγμή αναγεννιέμαι αρκεί να έχω επιλογή)
Ανθρωπόμορφο τέρας είδα έξω από ένα μαγαζί
που έκανε να βαρέσει το ίδιο του το παιδί
Πρώτη φορά που χτύπησα άνθρωπο στα σοβαρά
Μα υπάρχουν λάθη που δε σβήνουν με τη μιλιά
Και κάπου εκεί κουράστηκα με φώτα να παλεύω
Τη νύχτα αναζήτησα φίλος της ησυχίας
Μια μηχανή καβάλησα κάτι δε σκοπεύω
Μες το κενό αφουγκράστηκα ήχο της ηρεμίας
Σε μια θάλασσα βρέθηκα παλεύοντας με το κύμα
Μη ρωτάς όμως το πώς σε ένα τρελό όνειρο είμαι θύμα
Κόντρα στα πάντα πήγαινα νερό ήταν ο εχθρός μου
Μέχρι που θα τον κέρδιζα για να γίνει ο γιατρός μου.
Θεραπεία και αγκαλιά κρεβάτι να ξαποστάσω
Γλυκό ύπνο να γευτώ την τρέλα να κατευνάσω
Όλα καλά είναι στη ζωή όσο μικρή κι αν είναι αυτή
Οι ώρες είναι αρκετές κατάλαβε το κι εσύ
Όταν τα μάτια μου άνοιξα είχα άλλη μισή ώρα
Τον άγγελο όμως φώναξα είχα χορτάσει δώρα
Εσύ όμως τώρα άκου με ΜΑ ΠΟΣΑ ΘΕΣ ΑΚΟΜΑ
σου λέω δεν είναι αργά ΞΥΠΝΑ ΑΠ’ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΚΩΜΑ
(Ας είναι όνειρο αυτό, εγώ θα το αγκαλιάσω
Πρωί πρωί θα σηκωθώ, τον ήλιο να ξεγελάσω
Δικός μου είναι ο χρόνος, δικιά μου είναι η ζωή
Κάθε στιγμή αναγεννιέμαι αρκεί να έχω επιλογή)
*Με τη Μουσική από το Better Days – Hard Motivational Hip Hop Guitar Instrumental (Free Download)
Η εκδήλωση
Την εκδήλωση διοργάνωσε ο Οργανισμός Τουρισμού Θεσσαλονίκης και η Πρόεδρος του και Αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλονίκης, Βούλα Πατουλίδου και ήταν υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης (Μακεδονίας Θράκης) και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Η κ. Πατουλίδου, μεταξύ άλλων, μίλησε για τη δύναμη ψυχής του Δημήτρη, που γνωρίζει από το 2006, και την πορεία του όλα αυτά τα χρόνια.
Στην εκδήλωση, που παρουσίαζε ο Γιάννης Σερβετάς, συμμετείχαν φιλικά οι καλλιτέχνες, Φωτεινή Βελεσιώτου, 12ος Πίθηκος και η Χορωδία Γυναικών «Αγία Κασσιανή η Υμνογράφος» της Ι.Μ. Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως.
